Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Budowa pracowni ceramiki w Nikozi
metropolita Izajasz (tłum. Justyna Jakubowska), 05 stycznia 2024
Jak to dobrze, kiedy coś przerywa ci sen, nie możesz zasnąć, myśli same do ciebie przychodzą i człowiekowi wydaje się, że znalazł rozwiązanie...
Po powrocie ze święta Sweticchowloba oparłem na chwilę głowę na poduszce i z głębokiego snu obudziłem się o ósmej wieczorem, nie mogąc spać w nocy myślałem o tym, jak, w jaki sposób zorganizować w Nikozi porządną pracownię ceramiki. Lub jak stworzyć normalną salę prób, zamiast malutkiej salki, dla ponad 120 dzieci w kółku choreograficznym? Lub co zrobić, by wybudować Pałac Sztuki Nikozi (na 250 osób), dla którego projekt jest już gotowy, który ma pozwolenie na budowę i wyznaczone miejsce?
W tym roku szkolnym zacząłem prowadzić zajęcia z uczniami kółka rysunkowego w szkole artystycznej w Nikozi. Podczas lekcji rysowałem portrety dzieci i ten powrót do dawno zarzuconej aktywności bardzo mi się spodobał... W bezsenną noc przyszła myśl, że będę rysował portrety, 10 lari za obrazek lub tyle, ile ktoś będzie chciał zapłacić, na rzecz tych projektów, które mamy zaplanowane i bardzo mi się ten pomysł spodobał. Będę pracować najpierw na rzecz pracowni ceramiki, potem na salę do choreografii, a wreszcie może uda się zebrać doświadczenie wystarczające, by podjąć się nawet budowy pałacu sztuki?!
Po niedzielnej liturgii przedstawiłem z ambony ten temat także wiernym: przecież nie wyjedziemy wszyscy za granicę? Może wspólnie się zastanowimy, jaką drogę wybrać? Co powinniśmy zrobić? Jak powinniśmy zrobić? I jak my sami powinniśmy zadbać o nasze sprawy?
Otia Ioseliani, nasz słynny twórca, zwykł mówić: nie przyciśniesz przecież głowy dziecka swoją dłonią i nie powiesz mu, zaczekaj trochę i później wyrośnij? Wszystko inne, z grubsza, zaczeka, ale przyszłość naszego kraju zależy od wychowania naszych dzieci...
Na pracownię ceramiki przeznaczyliśmy mały dom tuż obok szkoły artystycznej w Nikozi. Uporządkowaliśmy suterenę, gdzie będzie pracownia ceramiki. Na piętrze będziemy mieć przestrzeń wystawienniczą i pokój gościnny dla artystów zaproszonych na warsztaty mistrzowskie. Ale przestrzeń przeznaczona na pracownię jest za mała, więc postanowiliśmy dobudować do starego domu nową część i myślę, że wyszedł nam bardzo atrakcyjny projekt.
W ubiegłym roku przy wsparciu USAID odbyły się bardzo ciekawe gruzińsko-amerykańskie spotkania on-line osób zajmujących się ceramiką. Projekt ten prowadziły: ze strony USA pani Andrea Dee Harris i ze strony Gruzji pani Ana Szansziaszwili. Ostatnie spotkanie, podsumowujące, odbyło się w Nikozi, w pałacu biskupim. Dyskutowaliśmy m.in. o planach na przyszłość. Podczas wizyty w Ameryce, dzięki pomocy pani Andrei, odwiedziłem wiele pracowni ceramiki w Waszyngtonie i Południowej Karolinie:
Tim Sherman (and Alex Paton) – Sherman Ceramics Mulitple wood fired kilns, including large Anagama and Small Train Kilns, Website: http://www.shermanceramics.com ; Lindsay Oesterritter - Lindsay Oesterritter Ceramics Wood Fired Train Kiln, website: http://www.LOceramics.com ; Joe Dailey -- ceramics teacher at Fairfax County Schools Wood Fired Manabigama Kiln; Kevin Crowe – Tye River Pottery Wood Fired Anagama Kiln Website: http://www.kevincrowepottery.com ; Takuro and Hitomi Shibata – Studio Touya Multiple Wood Fired kilns, including small Salt Chamber Cross-Draft Wood Kiln Website: https://www.studiotouya.com
Brałem udział w procesie wypalania ceramiki w wielkim piecu opalanym drewnem i wyjmowania świeżo wypalonych wyrobów ceramicznych. Trwało to pięć dni i pięć nocy, w pracowni Tima Shermana. Tam też poznałem młodego człowieka Alexa Paton, który własnymi rękoma zbudował z cegieł niewielki piec do ceramiki opalany drewnem. Zażartowałem, czy by nie przyjechał do Nikozi i nie zrobił nam pieca do wypalania ceramiki. I Alex faktycznie chce przyjechać, planujemy to na maj 2024 roku. Do tego czasu chcielibyśmy też skończyć budowę nowej części pracowni ceramiki, po czym zawiążemy czerwoną wstęgę na drzwiach budynku i uroczyście otworzymy Pracownię Ceramiki w Nikozi.
Projekt pracowni opracowaliśmy wspólnie z młodym architektem Dawidem Beitriszwili. Z rysunkami konstrukcyjnymi pomógł nam pan Gia Mazmiszwili, a z kosztorysem budynku pan Malhaz Lalebaszwili. Wszystko to zostało wykonane bezpłatnie. Mamy nadzieję, że przy wsparciu gminy i urzędu miasta Gori, a także innych i oczywiście nas samych, że rysując portrety i szukając osób nas wspierających, uda nam się zakończyć ten projekt.
Władyka Izajasz, Metropolita Nikozi i Cchinwali Cerkwi Gruzińskiej
Projekt architektoniczny pracowni oraz miejsce, gdzie ma być realizowany, można obejrzeć TUTAJ.
Zdjęcia portretów dotychczas wykonanych przez metropolitę Izajasza można obejrzeć TUTAJ.
Projekt można wesprzeć finansowo korzystając z danych podanych TUTAJ.
tłumaczenie: Justyna Jakubowska
Po powrocie ze święta Sweticchowloba oparłem na chwilę głowę na poduszce i z głębokiego snu obudziłem się o ósmej wieczorem, nie mogąc spać w nocy myślałem o tym, jak, w jaki sposób zorganizować w Nikozi porządną pracownię ceramiki. Lub jak stworzyć normalną salę prób, zamiast malutkiej salki, dla ponad 120 dzieci w kółku choreograficznym? Lub co zrobić, by wybudować Pałac Sztuki Nikozi (na 250 osób), dla którego projekt jest już gotowy, który ma pozwolenie na budowę i wyznaczone miejsce?
W tym roku szkolnym zacząłem prowadzić zajęcia z uczniami kółka rysunkowego w szkole artystycznej w Nikozi. Podczas lekcji rysowałem portrety dzieci i ten powrót do dawno zarzuconej aktywności bardzo mi się spodobał... W bezsenną noc przyszła myśl, że będę rysował portrety, 10 lari za obrazek lub tyle, ile ktoś będzie chciał zapłacić, na rzecz tych projektów, które mamy zaplanowane i bardzo mi się ten pomysł spodobał. Będę pracować najpierw na rzecz pracowni ceramiki, potem na salę do choreografii, a wreszcie może uda się zebrać doświadczenie wystarczające, by podjąć się nawet budowy pałacu sztuki?!
Po niedzielnej liturgii przedstawiłem z ambony ten temat także wiernym: przecież nie wyjedziemy wszyscy za granicę? Może wspólnie się zastanowimy, jaką drogę wybrać? Co powinniśmy zrobić? Jak powinniśmy zrobić? I jak my sami powinniśmy zadbać o nasze sprawy?
Otia Ioseliani, nasz słynny twórca, zwykł mówić: nie przyciśniesz przecież głowy dziecka swoją dłonią i nie powiesz mu, zaczekaj trochę i później wyrośnij? Wszystko inne, z grubsza, zaczeka, ale przyszłość naszego kraju zależy od wychowania naszych dzieci...
Na pracownię ceramiki przeznaczyliśmy mały dom tuż obok szkoły artystycznej w Nikozi. Uporządkowaliśmy suterenę, gdzie będzie pracownia ceramiki. Na piętrze będziemy mieć przestrzeń wystawienniczą i pokój gościnny dla artystów zaproszonych na warsztaty mistrzowskie. Ale przestrzeń przeznaczona na pracownię jest za mała, więc postanowiliśmy dobudować do starego domu nową część i myślę, że wyszedł nam bardzo atrakcyjny projekt.
W ubiegłym roku przy wsparciu USAID odbyły się bardzo ciekawe gruzińsko-amerykańskie spotkania on-line osób zajmujących się ceramiką. Projekt ten prowadziły: ze strony USA pani Andrea Dee Harris i ze strony Gruzji pani Ana Szansziaszwili. Ostatnie spotkanie, podsumowujące, odbyło się w Nikozi, w pałacu biskupim. Dyskutowaliśmy m.in. o planach na przyszłość. Podczas wizyty w Ameryce, dzięki pomocy pani Andrei, odwiedziłem wiele pracowni ceramiki w Waszyngtonie i Południowej Karolinie:
Tim Sherman (and Alex Paton) – Sherman Ceramics Mulitple wood fired kilns, including large Anagama and Small Train Kilns, Website: http://www.shermanceramics.com ; Lindsay Oesterritter - Lindsay Oesterritter Ceramics Wood Fired Train Kiln, website: http://www.LOceramics.com ; Joe Dailey -- ceramics teacher at Fairfax County Schools Wood Fired Manabigama Kiln; Kevin Crowe – Tye River Pottery Wood Fired Anagama Kiln Website: http://www.kevincrowepottery.com ; Takuro and Hitomi Shibata – Studio Touya Multiple Wood Fired kilns, including small Salt Chamber Cross-Draft Wood Kiln Website: https://www.studiotouya.com
Brałem udział w procesie wypalania ceramiki w wielkim piecu opalanym drewnem i wyjmowania świeżo wypalonych wyrobów ceramicznych. Trwało to pięć dni i pięć nocy, w pracowni Tima Shermana. Tam też poznałem młodego człowieka Alexa Paton, który własnymi rękoma zbudował z cegieł niewielki piec do ceramiki opalany drewnem. Zażartowałem, czy by nie przyjechał do Nikozi i nie zrobił nam pieca do wypalania ceramiki. I Alex faktycznie chce przyjechać, planujemy to na maj 2024 roku. Do tego czasu chcielibyśmy też skończyć budowę nowej części pracowni ceramiki, po czym zawiążemy czerwoną wstęgę na drzwiach budynku i uroczyście otworzymy Pracownię Ceramiki w Nikozi.
Projekt pracowni opracowaliśmy wspólnie z młodym architektem Dawidem Beitriszwili. Z rysunkami konstrukcyjnymi pomógł nam pan Gia Mazmiszwili, a z kosztorysem budynku pan Malhaz Lalebaszwili. Wszystko to zostało wykonane bezpłatnie. Mamy nadzieję, że przy wsparciu gminy i urzędu miasta Gori, a także innych i oczywiście nas samych, że rysując portrety i szukając osób nas wspierających, uda nam się zakończyć ten projekt.
Władyka Izajasz, Metropolita Nikozi i Cchinwali Cerkwi Gruzińskiej
Projekt architektoniczny pracowni oraz miejsce, gdzie ma być realizowany, można obejrzeć TUTAJ.
Zdjęcia portretów dotychczas wykonanych przez metropolitę Izajasza można obejrzeć TUTAJ.
Projekt można wesprzeć finansowo korzystając z danych podanych TUTAJ.
tłumaczenie: Justyna Jakubowska