Zostań przyjacielem cerkiew.pl
"A jednego potrzeba..."
tłum. Gabriel Szymczak, 22 czerwca 2020
Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus powiedział nam wszystkim, o chrześcijanie: „A jednego potrzeba” (Łk 10, 42)! Wielu chrześcijan kłopocze się i zajmuje tym czy innym, ale sami często nie wiedzą, dlaczego się zmagają. Pan ostrzega nas przed tą bezużyteczną troską i mówi wszystkim: „A jednego potrzeba”. Co to jest? Wieczne zbawienie.
To jest najważniejsze zadanie chrześcijanina. W przypadku chrześcijan, główna troska powinna być właśnie o tutaj. Potrzebujemy jedzenia, odzieży, domu i innych rzeczy niezbędnych do tego życia, i modlimy się także o to do naszego Ojca Niebieskiego: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” (Mt 6, 11). Ale wieczne zbawienie jest tak niezbędne, że bez niego wszystko inne jest niczym. „Co za pożytek miałby człowiek, gdyby cały świat zdobył, lecz duszę swoją stracił?” (Mt 16, 26). Nie ma naprawdę żadnego zysku tam, gdzie nie ma zbawienia.
Po co nam to, jeśli - choć zyskamy cały świat - stracimy duszę? My przede wszystkim chronimy nasze życie doczesne. O ileż bardziej powinniśmy chronić nasze życie wieczne, które jest cenniejsze niż cały świat! Zatem, tak jak w przypadku każdego człowieka jego głównym zadaniem jest jego powołanie: jeśli jest sędzią – do sądzenia, jeśli farmerem - do uprawy roli, handlarzem – do dostarczania towarów, pasterzem – do opieki nad stadem, nauczycielem – do nauczania, uczniem - do uczenia się itd., tak dla chrześcijanina jego głównym zadaniem powinno być zadowolenie Boga, którego wyznaje i czci w wierze i prawdzie, aby miał nadzieję i oczekiwał od Niego życia wiecznego.
To jest najważniejsze zadanie, troska i praca chrześcijan. To jest ta jedna potrzebna rzecz.
Umiłowani chrześcijanie! Jesteśmy stworzeni nie dla życia doczesnego, ale dla życia wiecznego. Zostaliśmy odnowieni do życia wiecznego przez Chrzest Święty. Słowo Boże powołało nas do życia wiecznego. Chrystus, Syn Boży, przyszedł na świat, cierpiał i umarł ze względu na nasze życie wieczne. Czy widzisz, jak Bóg ofiarowuje nam wieczne zbawienie? Stworzył wszystko ze względu na to i z tego powodu Sam przyszedł na świat. Dlatego powinno ono być dla nas najważniejsze.
Szatan stara się je nam ukraść i zniszczyć nas na wieki. Nie powinniśmy więc spać, ale powinniśmy chronić ten bezcenny skarb.
Widzimy jednak i bolejemy, że wielu chrześcijan zaniedbuje to najważniejsze zadanie. Zaniedbują je cudzołożnicy, bluźniercy i oszczercy, pijacy i miłośnicy przyjemności, złodzieje i bandyci, kłamcy, pochlebcy i obłudnicy, i oszczercy. Wszyscy, którzy mają upodobanie w świecie i jego zachciankach, a nie w Bogu, zaniedbują je.
Oni wszyscy oraz inni, im podobni, obrócili wniwecz skarb wiecznego zbawienia, uzyskany dzięki wysiłkom, bólom, cierpieniom i śmierci - i to krzyżowej - Chrystusa, Syna Bożego, i hańbią Tego, który cierpiał i umarł.
Współcześni chrześcijanie uważają za coś wielkiego i ważnego cześć, sławę, bogactwo i luksus, a swoje wieczne zbawienie traktują oni jako przedmiot najmniejszej troski - a przecież to te inne troski powinny iść za nim. Wieczne zbawienie jest według słów Chrystusa „jedyną potrzebną rzeczą”, a ono albo może być zdobyte, albo utracone. Zdobyć je można poprzez nawrócenie i wiarę; utracić - przez życie bez skruchy.
Słuchajcie - i grzesznicy, i błogosławieni chrześcijanie - wieczne zbawienie jest dla nas „jedyną potrzebną rzeczą”, a zdobywamy je lub tracimy tutaj, na ziemi. Umiłowani, zapiszmy to głęboko w naszej pamięci. Grzesznicy! Pamiętajmy o przyrzeczeniach, które złożyliśmy podczas chrztu i nawróćmy się, abyśmy nie okazali lenistwa przed Bogiem.
Pamiętajmy o godzinie śmierci i nawróćmy się, abyśmy nie opuścili tego świata bez nadziei na zbawienie. Pamiętajmy o Strasznym Sądzie Chrystusa i nawróćmy się, abyśmy się na nim nie pojawili z naszymi grzechami. Pamiętajmy o słodyczy życia wiecznego i goryczy wiecznej śmierci, i zwróćmy się do Boga; przebłagajmy Go łzami i skruchą, aby otworzył nam drzwi Swojej miłosiernej dobroci i Swego Wiecznego Królestwa.
Panie Zastępów nawróć nas i spraw, aby Twoje Oblicze świeciło na nas, a będziemy zbawieni!
(Źródło: Podróż do nieba, św. Tichon Zadoński)
za: pravmir.com
fotografia: A.Babiogorec /orthphoto.net/
To jest najważniejsze zadanie chrześcijanina. W przypadku chrześcijan, główna troska powinna być właśnie o tutaj. Potrzebujemy jedzenia, odzieży, domu i innych rzeczy niezbędnych do tego życia, i modlimy się także o to do naszego Ojca Niebieskiego: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” (Mt 6, 11). Ale wieczne zbawienie jest tak niezbędne, że bez niego wszystko inne jest niczym. „Co za pożytek miałby człowiek, gdyby cały świat zdobył, lecz duszę swoją stracił?” (Mt 16, 26). Nie ma naprawdę żadnego zysku tam, gdzie nie ma zbawienia.
Po co nam to, jeśli - choć zyskamy cały świat - stracimy duszę? My przede wszystkim chronimy nasze życie doczesne. O ileż bardziej powinniśmy chronić nasze życie wieczne, które jest cenniejsze niż cały świat! Zatem, tak jak w przypadku każdego człowieka jego głównym zadaniem jest jego powołanie: jeśli jest sędzią – do sądzenia, jeśli farmerem - do uprawy roli, handlarzem – do dostarczania towarów, pasterzem – do opieki nad stadem, nauczycielem – do nauczania, uczniem - do uczenia się itd., tak dla chrześcijanina jego głównym zadaniem powinno być zadowolenie Boga, którego wyznaje i czci w wierze i prawdzie, aby miał nadzieję i oczekiwał od Niego życia wiecznego.
To jest najważniejsze zadanie, troska i praca chrześcijan. To jest ta jedna potrzebna rzecz.
Umiłowani chrześcijanie! Jesteśmy stworzeni nie dla życia doczesnego, ale dla życia wiecznego. Zostaliśmy odnowieni do życia wiecznego przez Chrzest Święty. Słowo Boże powołało nas do życia wiecznego. Chrystus, Syn Boży, przyszedł na świat, cierpiał i umarł ze względu na nasze życie wieczne. Czy widzisz, jak Bóg ofiarowuje nam wieczne zbawienie? Stworzył wszystko ze względu na to i z tego powodu Sam przyszedł na świat. Dlatego powinno ono być dla nas najważniejsze.
Szatan stara się je nam ukraść i zniszczyć nas na wieki. Nie powinniśmy więc spać, ale powinniśmy chronić ten bezcenny skarb.
Widzimy jednak i bolejemy, że wielu chrześcijan zaniedbuje to najważniejsze zadanie. Zaniedbują je cudzołożnicy, bluźniercy i oszczercy, pijacy i miłośnicy przyjemności, złodzieje i bandyci, kłamcy, pochlebcy i obłudnicy, i oszczercy. Wszyscy, którzy mają upodobanie w świecie i jego zachciankach, a nie w Bogu, zaniedbują je.
Oni wszyscy oraz inni, im podobni, obrócili wniwecz skarb wiecznego zbawienia, uzyskany dzięki wysiłkom, bólom, cierpieniom i śmierci - i to krzyżowej - Chrystusa, Syna Bożego, i hańbią Tego, który cierpiał i umarł.
Współcześni chrześcijanie uważają za coś wielkiego i ważnego cześć, sławę, bogactwo i luksus, a swoje wieczne zbawienie traktują oni jako przedmiot najmniejszej troski - a przecież to te inne troski powinny iść za nim. Wieczne zbawienie jest według słów Chrystusa „jedyną potrzebną rzeczą”, a ono albo może być zdobyte, albo utracone. Zdobyć je można poprzez nawrócenie i wiarę; utracić - przez życie bez skruchy.
Słuchajcie - i grzesznicy, i błogosławieni chrześcijanie - wieczne zbawienie jest dla nas „jedyną potrzebną rzeczą”, a zdobywamy je lub tracimy tutaj, na ziemi. Umiłowani, zapiszmy to głęboko w naszej pamięci. Grzesznicy! Pamiętajmy o przyrzeczeniach, które złożyliśmy podczas chrztu i nawróćmy się, abyśmy nie okazali lenistwa przed Bogiem.
Pamiętajmy o godzinie śmierci i nawróćmy się, abyśmy nie opuścili tego świata bez nadziei na zbawienie. Pamiętajmy o Strasznym Sądzie Chrystusa i nawróćmy się, abyśmy się na nim nie pojawili z naszymi grzechami. Pamiętajmy o słodyczy życia wiecznego i goryczy wiecznej śmierci, i zwróćmy się do Boga; przebłagajmy Go łzami i skruchą, aby otworzył nam drzwi Swojej miłosiernej dobroci i Swego Wiecznego Królestwa.
Panie Zastępów nawróć nas i spraw, aby Twoje Oblicze świeciło na nas, a będziemy zbawieni!
(Źródło: Podróż do nieba, św. Tichon Zadoński)
za: pravmir.com
fotografia: A.Babiogorec /orthphoto.net/