Zostań przyjacielem cerkiew.pl
15 mądrych myśli świętego Ambrożego Optyńskiego
tłum. Michał Diemianiuk, 11 lipca 2018
10 lipca cerkiew wspomina odkrycie relikwii świętego mnicha Ambrożego Optyńskiego. Ten asceta jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli starczestwa. Uważa się go za pierwowzór starca Zosimy z powieści Dostojewskiego „Bracia Karamazow”.
Święty mnich Ambroży Optyński (świeckie imię: Aleksander Grienkow) urodził się 21 lub 23 listopada 1812 roku. Uczył się w seminarium w Tamborze a potem nauczał w uczelni duchownej w Lipiecku. W 1842 roku złożył śluby mnisze. W 1860 roku został głównym opiekunem duchowym Optyńskiej Pustelni. Życie starca w skicie upływało w następujący sposób. Jego dzień zaczynał się około 4-5 rano. O tej porze wzywał do siebie posługujących i czytano poranną regułę modlitewną. Trwała ona ponad dwie godziny, po czym posługujący wychodzili, a starzec pozostawał sam, oddając się modlitwie i przygotowując się do swojej codziennej wielkiej służby.
Od godziny 9 przyjmował ludzi: najpierw mnichów, potem świeckich. Przyjmowanie ludzi trwało do obiadu. Około 14 przynoszono mu skromny posiłek, po którym Ambroży godzinę-półtorej pozostawał sam. Potem czytano wieczernię i do nocy znów przyjmował ludzi. Około 23 sprawowano długą, wieczorną regułę modlitewną i nie wcześniej niż przed północą starzec w końcu pozostawał sam. Dla kultury rosyjskiej duże znaczenie miały ścisłe relacje świętego Ambrożego z pisarzami i filozofami – Fiodorem Dostojewskim, Konstantynem Leontjewem, Lwem Tołstojem i Wasilijem Rozanowem. Święty mnich Ambroży zmarł 23 października 1891 roku i został pochowany w Optyńskiej Pustelni. W 1988 roku na lokalnym soborze Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej mnich Ambroży został zaliczony do grona świętych. Jego relikwie spoczywają w soborze Optyńskiej Pustelni pw. Wprowadzenia Bogurodzicy do świątyni.
Przypomnijmy najmądrzejsze porady świętego:
- Grzechy są jak orzechy włoskie – skorupkę rozłamiesz, a ziarno wygrzebać trudno.
- Trzy stopnie do zbawienia, jak powiedziano u świętego Jana Złotoustego: a) nie grzeszyć, b) zgrzeszywszy, kajać się, c) kto źle się kaja, ten powinien cierpieć nadchodzące smutki.
- Wszędzie wojna, wszędzie walka i ukojenie otrzymują tylko ci, którzy zmagają się duchowo, kierując się zakonem Bożym.
- Pokorniej; i wszystkie sprawy twoje się ułożą. Pokora zawiera się w tym, żeby ustępować innym i uważać się na najgorszego ze wszystkich. Tak będzie o wiele spokojniej.
- Gdzie jest łatwo, tam aniołów ze sto, a gdzie zawile, tam nie ma ani jednego. Gdzie nie ma prostoty, tam jest tylko pustka.
- Z jakiego powodu człowiek bywa zły? Dlatego, że zapomina, że nad nim jest Bóg.
- Próżna chwała nie daje spokoju, pobudzając do gorliwości i zawiści, które przygniatają człowieka, pobudzając w duszy burzę myśli.
- Ten, kto ustępuje, ten więcej zyskuje.
- Mówić dobrze – rozsypywać srebro, a mądre milczenie – złoto.
- Acedię znaczy takie samo lenistwo, tylko gorsze. Od acedii i ciałem słabniesz, i duchem. Nie chce się ani pracować, ani modlić się, do cerkwi chodzisz z lekceważeniem, i cały człowiek słabnie.
- Apostoł Piotr porzucił sieci i otrzymał Królestwo Niebiańskie; wdowa oddała dwa pieniążki; kto ma miliony, niech je odda, a kto niczego nie ma, niech odda swoją wolę.
- Nie należy wierzyć w [przesądne] przepowiednie i nie będą się spełniać.
- Bojaźń Boża jest początkiem oczyszczania sumienia.
- Kiedy kładziesz się spać, łóżko i pokój żegnaj [znakiem krzyża] z modlitwą „Niech powstanie Bóg”.
- Niczego nie chciej zobaczyć we śnie, a to rogatego zobaczysz. Durne sny bywają przez trzy rzeczy: od osądzenia, od próżnej chwały i od obżarstwa.
za: pravoslavie.ru
zdj. za: pravoslavie.ru
Święty mnich Ambroży Optyński (świeckie imię: Aleksander Grienkow) urodził się 21 lub 23 listopada 1812 roku. Uczył się w seminarium w Tamborze a potem nauczał w uczelni duchownej w Lipiecku. W 1842 roku złożył śluby mnisze. W 1860 roku został głównym opiekunem duchowym Optyńskiej Pustelni. Życie starca w skicie upływało w następujący sposób. Jego dzień zaczynał się około 4-5 rano. O tej porze wzywał do siebie posługujących i czytano poranną regułę modlitewną. Trwała ona ponad dwie godziny, po czym posługujący wychodzili, a starzec pozostawał sam, oddając się modlitwie i przygotowując się do swojej codziennej wielkiej służby.
Od godziny 9 przyjmował ludzi: najpierw mnichów, potem świeckich. Przyjmowanie ludzi trwało do obiadu. Około 14 przynoszono mu skromny posiłek, po którym Ambroży godzinę-półtorej pozostawał sam. Potem czytano wieczernię i do nocy znów przyjmował ludzi. Około 23 sprawowano długą, wieczorną regułę modlitewną i nie wcześniej niż przed północą starzec w końcu pozostawał sam. Dla kultury rosyjskiej duże znaczenie miały ścisłe relacje świętego Ambrożego z pisarzami i filozofami – Fiodorem Dostojewskim, Konstantynem Leontjewem, Lwem Tołstojem i Wasilijem Rozanowem. Święty mnich Ambroży zmarł 23 października 1891 roku i został pochowany w Optyńskiej Pustelni. W 1988 roku na lokalnym soborze Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej mnich Ambroży został zaliczony do grona świętych. Jego relikwie spoczywają w soborze Optyńskiej Pustelni pw. Wprowadzenia Bogurodzicy do świątyni.
Przypomnijmy najmądrzejsze porady świętego:
- Grzechy są jak orzechy włoskie – skorupkę rozłamiesz, a ziarno wygrzebać trudno.
- Trzy stopnie do zbawienia, jak powiedziano u świętego Jana Złotoustego: a) nie grzeszyć, b) zgrzeszywszy, kajać się, c) kto źle się kaja, ten powinien cierpieć nadchodzące smutki.
- Wszędzie wojna, wszędzie walka i ukojenie otrzymują tylko ci, którzy zmagają się duchowo, kierując się zakonem Bożym.
- Pokorniej; i wszystkie sprawy twoje się ułożą. Pokora zawiera się w tym, żeby ustępować innym i uważać się na najgorszego ze wszystkich. Tak będzie o wiele spokojniej.
- Gdzie jest łatwo, tam aniołów ze sto, a gdzie zawile, tam nie ma ani jednego. Gdzie nie ma prostoty, tam jest tylko pustka.
- Z jakiego powodu człowiek bywa zły? Dlatego, że zapomina, że nad nim jest Bóg.
- Próżna chwała nie daje spokoju, pobudzając do gorliwości i zawiści, które przygniatają człowieka, pobudzając w duszy burzę myśli.
- Ten, kto ustępuje, ten więcej zyskuje.
- Mówić dobrze – rozsypywać srebro, a mądre milczenie – złoto.
- Acedię znaczy takie samo lenistwo, tylko gorsze. Od acedii i ciałem słabniesz, i duchem. Nie chce się ani pracować, ani modlić się, do cerkwi chodzisz z lekceważeniem, i cały człowiek słabnie.
- Apostoł Piotr porzucił sieci i otrzymał Królestwo Niebiańskie; wdowa oddała dwa pieniążki; kto ma miliony, niech je odda, a kto niczego nie ma, niech odda swoją wolę.
- Nie należy wierzyć w [przesądne] przepowiednie i nie będą się spełniać.
- Bojaźń Boża jest początkiem oczyszczania sumienia.
- Kiedy kładziesz się spać, łóżko i pokój żegnaj [znakiem krzyża] z modlitwą „Niech powstanie Bóg”.
- Niczego nie chciej zobaczyć we śnie, a to rogatego zobaczysz. Durne sny bywają przez trzy rzeczy: od osądzenia, od próżnej chwały i od obżarstwa.
za: pravoslavie.ru
zdj. za: pravoslavie.ru