Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Supraśl: warsztaty przygotowywania atoskiego koliwa
Marta Kościuk, 26 lutego 2018
Zgodnie z tradycją w Cerkwi Prawosławnej, w piątek w pierwszym tygodniu Wielkiego Postu (wigilię pamięci św. Teodora Tyrona) święci się koliwo. Po Liturgii Uprzednio Poświęconych Darów na środku cerkwi odprawiany jest specjalny molebien.
Przed tym wydarzeniem w supraskim Monasterze zorganizowane zostały warsztaty przygotowywania koliwa, w którym uczestniczyły członkinie siestryczestwa (stowarzyszenia aktywnych kobiet) i inni parafianie.
Na spotkaniu, na początku lutego biskup supraski Andrzej przedstawił recepturę i zasady prawidłowego przygotowania koliwa według greckiej, atoskiej tradycji. Zwrócił on uwagę, aby ziarna pszenicy po ugotowaniu były miękkie, a zarazem sypkie, nie sklejały się.
Osoby, które przygotowywały koliwo, robiły to po raz pierwszy, martwiły się czy sprostają zadaniu, czy pszenica będzie taka jak trzeba. Cały czas miały na uwadze, że zadanie jest na Chwałę Bożą, poważne i należy się odnieść do niego z należytą pokorą. Zaznaczyć trzeba, że przygotowanie koliwa odbywało się przy wsparciu władyki Andrzeja, braci monasteru oraz spokojną pracą siestryczestwa.
W środę rano (21 lutego), po krótkiej modlitwie, władyka Andrzej pobłogosławił początek prac związanych z gotowaniem koliwa. Po ugotowaniu pszenicy należało ja w odpowiedni sposób wysuszyć, żeby ziarna nie sklejały się. Wszystkie stoły w sali parafialnej zostały wysłane płótnem, na które rozsypano cienko ugotowane ziarna pszenicy. Pszenica została przykryta kolejna warstwą płótna i pozostawiona do następnego dnia. W międzyczasie pszenica był sprawdzana czy nie oddała za dużo wilgoci i nie należy wymienić zbyt wilgotnych płócien.
W czwartek wysuszone ziarna pszenicy zostały zsypane do naczyń, dodano rodzynki, orzechy, uprażony sezam, trochę cukru. Koliwo zostało wymieszane.
W piątek koliwo zostało przełożone do naczyń i ozdobione. Na wierzch koliwa posypano bułkę tartą, aby przytrzymać wilgoć pszenicy. Koliwo zostało zasypane cukrem pudrem i ozdobione cynamonem i sproszkowaną miętą. Naczynia z gotowym koliwem zostały ozdobione lnianymi ręcznikami. Koliwo zostało uroczyście poświęcone podczas wieczornej piątkowej Liturgii.
Na stronie monaster-suprasl.pl będziemy informować o kolejnych planowanych warsztatach przyrządzania koliwa.
Fot. Sławomir Kiryluk, Dorota Rakowska, Halina Matowicka
Przed tym wydarzeniem w supraskim Monasterze zorganizowane zostały warsztaty przygotowywania koliwa, w którym uczestniczyły członkinie siestryczestwa (stowarzyszenia aktywnych kobiet) i inni parafianie.
Na spotkaniu, na początku lutego biskup supraski Andrzej przedstawił recepturę i zasady prawidłowego przygotowania koliwa według greckiej, atoskiej tradycji. Zwrócił on uwagę, aby ziarna pszenicy po ugotowaniu były miękkie, a zarazem sypkie, nie sklejały się.
Osoby, które przygotowywały koliwo, robiły to po raz pierwszy, martwiły się czy sprostają zadaniu, czy pszenica będzie taka jak trzeba. Cały czas miały na uwadze, że zadanie jest na Chwałę Bożą, poważne i należy się odnieść do niego z należytą pokorą. Zaznaczyć trzeba, że przygotowanie koliwa odbywało się przy wsparciu władyki Andrzeja, braci monasteru oraz spokojną pracą siestryczestwa.
W środę rano (21 lutego), po krótkiej modlitwie, władyka Andrzej pobłogosławił początek prac związanych z gotowaniem koliwa. Po ugotowaniu pszenicy należało ja w odpowiedni sposób wysuszyć, żeby ziarna nie sklejały się. Wszystkie stoły w sali parafialnej zostały wysłane płótnem, na które rozsypano cienko ugotowane ziarna pszenicy. Pszenica została przykryta kolejna warstwą płótna i pozostawiona do następnego dnia. W międzyczasie pszenica był sprawdzana czy nie oddała za dużo wilgoci i nie należy wymienić zbyt wilgotnych płócien.
W czwartek wysuszone ziarna pszenicy zostały zsypane do naczyń, dodano rodzynki, orzechy, uprażony sezam, trochę cukru. Koliwo zostało wymieszane.
W piątek koliwo zostało przełożone do naczyń i ozdobione. Na wierzch koliwa posypano bułkę tartą, aby przytrzymać wilgoć pszenicy. Koliwo zostało zasypane cukrem pudrem i ozdobione cynamonem i sproszkowaną miętą. Naczynia z gotowym koliwem zostały ozdobione lnianymi ręcznikami. Koliwo zostało uroczyście poświęcone podczas wieczornej piątkowej Liturgii.
Na stronie monaster-suprasl.pl będziemy informować o kolejnych planowanych warsztatach przyrządzania koliwa.
Fot. Sławomir Kiryluk, Dorota Rakowska, Halina Matowicka
