świat: Inicjatywa „Anti” – Patriarchat Antiocheński na rzecz kobiet

Inicjatywa „Anti” – Patriarchat Antiocheński na rzecz kobiet

Dominika Kovačević, 12 marca 2016

 W grudniu 2012 roku prawosławny Patriarchat Antiochii powołał do życia w Damaszku Departament Relacji Ekumenicznych i Rozwoju (arab. Dairatu Al-‘Alāqāti Al-Maskūnijjati Łat-tanmijjati, ang. Department of Ecumenical Relations and Development). To organizacja, której celem jest pomaganie syryjskiemu społeczeństwu, cierpiącemu na skutek wojny domowej rozpoczętej w 2011 roku. Młodzi prawosławni wolontariusze, gromadzący się przy swoich parafiach, pod opieką duchownych, udają się do różnych części swojego kraju, by pomagać swoim rodakom w bardzo różny sposób: zbiórki rozdawanie ubrań i żywności, instalowanie cystern z wodą, prowadzenie zajęć dla dzieci i warsztatów zawodowych, naukę pisania i czytania dla niewykształconych mieszkańców wsi itp. Organizacja ma w nazwie „ekumeniczny” (w znaczeniu „powszechny”), ponieważ prawosławni pomagają wszystkim, bez względu na przynależność religijną, wyznaniową czy etniczną. Stąd też logo Departamentu to obraz z przypowieści Chrystusa o Miłosiernym Samarytaninie.

Jedną z najbardziej cierpiących grup społecznych w Syrii są obecnie kobiety – zwłaszcza chrześcijanki, ale nie tylko. Stąd też podjęto decyzję, by świecki „Dzień Kobiet” obchodzony 8 marca na całym świecie wykorzystać do propagowania idei specjalnej pomocy kobietom – aktywizacji zawodowej, ochrony, przypomnienia o (uświadomienia) własnej wartości itd. Akcję nazwano „Anti”, od arabskiej żeńskiej formy „Ty”, w odróżnieniu od „Anta” w formie męskiej; w zapisie różni się to tylko jedną kreską – żeńska forma ma ją u dołu, zaś męska u góry, często też tej kreski w ogóle się nie stosuje.

W ramach inicjatywy zorganizowano w ostatnich dniach szereg warsztatów dla kobiet i dzieci w różnych częściach kraju, dotyczących przemocy domowej, edukacji, naprawiania sprzętów domowych (co jest zwłaszcza ważnym w przypadku wdów, żon żołnierzy, kobiet opuszczonych), możliwości działalności zawodowej itp. Na warsztaty składały się wykłady, panele dyskusyjne, interaktywne przedstawienia teatralne (tzw. dramy), ćwiczenia praktyczne konkretnych umiejętności itd.

Przy lokalizacji każdego z warsztatów wystawiono również wielkie płachty, na którym każdy przechodzień wpisywał skojarzenia, kim jest kobieta.

Ponadto nagrano kilka około jednominutowych filmików z kobietami działających społecznie, których opowiadają o swojej sytuacji, jak ją zmieniły, jak pomagają – by przesłanie doszło również do nie-arabskojęzycznego audytorium, przygotowano napisy w języku angielskim. Następnie opublikowano je na Facebooku i Youtube.
Przykłady takich filmików:
Munira Asz-Sha’er
Caroline ‘Eid
Dina Abrakian
Nazmiah Ismail

O inicjatywie mówiono również w programach syryjskiej telewizji (przykład krótkiego reportażu).

Na podstawie strony Departamentu