Zostań przyjacielem cerkiew.pl
U Boga jest miejsce dla każdego
tłum. Karion Szeszko, 30 listopada 2016
„On wie, jakim prochem jesteśmy, pamięta, żeśmy prochem.” [Ps. 102(103), 14]
Widzimy w tym przyczynę Jego współczucia względem nas. On zna naszą bezsilność. Niezdolni, słabi często są przeszkodą w życiu. Zatrzymują oni zajętych ludzi; nieprzydatni do walki, do udzielenia dobrej rady, nie są oni potrzebni dla rządzących; gardzi nimi również myśliciel, oni go nie rozumieją. W różnych sprawach, nie okazując żadnej pomocy, stanowią oni jedynie przeszkodę.
Lecz Miłosierdzie nie ignoruje ich; w Nim jest miejsce dla takich ludzi, Ono jest dla nich cierpliwe i ich błogosławi. Apostołowie myśleli, że małe dzieci będą przeszkadzać Chrystusowi i nie chcieli ich dopuścić do Zbawiciela. Ale On zakwestionował to - w Jego sercu i Jego objęciach było dla nich miejsce. Tak też wszystkim słabym, nikomu niepotrzebnym znajdzie się u Niego miejsce – oni Mu nie przeszkadzają.
Uciesz się więc, duszo moja! Nie wahaj się co do tego, czy Bóg Ci pomoże i nie oddawaj się głupim marzeniom o mądrości i wielkości, jak gdybyś mógł nimi coś osiągnąć. U Pana Boga jest miejsce dla Ciebie, kim byś nie był. Jest On gotów przyjąć także to, co przyniesiesz mu w swojej słabości. „Jak lituje się ojciec nad dziećmi, tak lituje się Pan nad tymi, którzy się Go boją” [Ps. 102(103), 13]. Co przyciąga nas w małym dziecku i wyzywa w nas delikatność? Czyż nie bezradność? Widząc tę bezradność, my nie tylko chętnie, ale nawet z radością staramy się mu pomóc, dbać o niego i jesteśmy gotowi dniem i noc opiekować się nim. Malutkie, słabe dziecko znajduje sobie miejsce tuż obok serca matki, czyli tam, skąd matka najlepiej widzi wszelką jego potrzebę, skąd lepiej słyszy jego najcichszy krzyk, gdzie ona swoimi pełnymi miłości objęciami może ochraniać go. Tak też Pan Bóg ubolewa nad bojącymi się Go, „bo On wie, jakim prochem jesteśmy, pamięta, żeśmy prochem”.
za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.
zdjęcie: Saša Lalić (Oroku), za orthphoto.net
Widzimy w tym przyczynę Jego współczucia względem nas. On zna naszą bezsilność. Niezdolni, słabi często są przeszkodą w życiu. Zatrzymują oni zajętych ludzi; nieprzydatni do walki, do udzielenia dobrej rady, nie są oni potrzebni dla rządzących; gardzi nimi również myśliciel, oni go nie rozumieją. W różnych sprawach, nie okazując żadnej pomocy, stanowią oni jedynie przeszkodę.
Lecz Miłosierdzie nie ignoruje ich; w Nim jest miejsce dla takich ludzi, Ono jest dla nich cierpliwe i ich błogosławi. Apostołowie myśleli, że małe dzieci będą przeszkadzać Chrystusowi i nie chcieli ich dopuścić do Zbawiciela. Ale On zakwestionował to - w Jego sercu i Jego objęciach było dla nich miejsce. Tak też wszystkim słabym, nikomu niepotrzebnym znajdzie się u Niego miejsce – oni Mu nie przeszkadzają.
Uciesz się więc, duszo moja! Nie wahaj się co do tego, czy Bóg Ci pomoże i nie oddawaj się głupim marzeniom o mądrości i wielkości, jak gdybyś mógł nimi coś osiągnąć. U Pana Boga jest miejsce dla Ciebie, kim byś nie był. Jest On gotów przyjąć także to, co przyniesiesz mu w swojej słabości. „Jak lituje się ojciec nad dziećmi, tak lituje się Pan nad tymi, którzy się Go boją” [Ps. 102(103), 13]. Co przyciąga nas w małym dziecku i wyzywa w nas delikatność? Czyż nie bezradność? Widząc tę bezradność, my nie tylko chętnie, ale nawet z radością staramy się mu pomóc, dbać o niego i jesteśmy gotowi dniem i noc opiekować się nim. Malutkie, słabe dziecko znajduje sobie miejsce tuż obok serca matki, czyli tam, skąd matka najlepiej widzi wszelką jego potrzebę, skąd lepiej słyszy jego najcichszy krzyk, gdzie ona swoimi pełnymi miłości objęciami może ochraniać go. Tak też Pan Bóg ubolewa nad bojącymi się Go, „bo On wie, jakim prochem jesteśmy, pamięta, żeśmy prochem”.
za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.
zdjęcie: Saša Lalić (Oroku), za orthphoto.net