Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Wizyta zwierzchnika Cerkwi amerykańskiej w Finlandii
Dominika Kovačević, 07 marca 2016
W ostatnim tygodniu lutego, na zaproszenie zwierzchnika Autonomicznej Prawosławnej Cerkwi Fińskiej – arcybiskupa Leo – z wizytą w Finlandii przebywał przywódca Cerkwi amerykańskiej (OCA): metropolita Tichon.
Tuż po przylocie do Helsinek w Prawosławnym Centrum „Sofia” metropolita Tichon udzielił wywiadu na temat życia i doświadczenia Cerkwi prawosławnej w Ameryce Północnej. Następnie amerykańska delegacja udała się do soboru Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy, a potem do parafii na przedmieściach, która służy bardzo różnym prawosławnym grupom etnicznym, w tym Erytrejczykom. Są to ludzie mieszkający w Finlandii już dłuższy czas, w przeciwieństwie do tysięcy nielegalnych imigrantów przedostających się przez granice, co jest obecnie dużym problemem dla państwa. Jak zaznaczyli fińscy duchowni, są to głównie imigranci ekonomiczni z Afganistanu, Indii i Nepalu, których przyciąga atrakcyjna oferta socjalna takich krajów, jak Szwecja czy Niemcy.
Z kolei w Oulu – najbardziej położonej na północ diecezji w kraju – metropolita Tichon spotkał się z ordynariuszem diecezji, metropolitą Eliaszem, który ukończył seminarium św. Włodzimierza pod Nowym Jorkiem – najsłynniejszą uczelnię Cerkwi amerykańskiej. W soborze Świętej Trójcy razem sprawowali oni Liturgię Uprzednio Poświęconych Darów – Cerkiew fińska jest jedynym prawosławnym Kościołem (oprócz ormiańskiego i malankarskiego, które jednakże należą do grupy orientalnych – dochalcedońskich), który posługuje się kalendarzem gregoriańskim, dlatego też obecnie trwa tam Wielki Post.
Diecezja Oulu czynnie pomaga 13 centrom dla imigrantów działających w mieście; jak powiedział o. Jan Jillions, imigranci czekają od 6 do 12 miesięcy na decyzję w swojej sprawie, a do tego czasu muszą mieć dach nad głową, jedzenie i naukę miejscowego języka.
W Joensuu amerykańska delegacja złożyła wizytę na wydziale teologicznym Uniwersytetu Wschodniej Finlandii, na którym uczą się seminarzyści i świeccy wierni Cerkwi fińskiej. Od 1988 roku wydział ukończyło 400 osób na poziomie magisterium, zaś 11 alumnów uzyskało tytuł doktora. Uczelnia współpracuje ze szkołami teologicznymi w Moskwie, Petersburgu i Tesalonikach.
Potem Amerykanie skierowali się do żeńskiego monasteru Świętej Trójcy w Lintuli, który zaopatruje w woskowe świece wszystkie prawosławne parafie w Finlandii, a nawet niektóre luterańskie. Tutaj też 27 lutego władyka Tichon przewodniczył sobotniej Boskiej Liturgii.
Następnego dnia wraz z arcybiskupem Leo sprawował on Eucharystię w męskim monasterze Nowy Wałaam. Klasztor słynie z teologicznej Akademii dla Świeckich, która każdego roku organizuje 50 różnych kursów trwających 140 tygodni w trybie weekendowym. Uczestniczy w nich około 2000 osób. Kursy są środkiem do przybliżenia prawosławia zwłaszcza osobom poszukującym – tych jest coraz więcej w laicyzującej się Finlandii. Każdego roku Cerkiew fińska przyjmuje około 1000 konwertytów, co w pewnej mierze jest zasługą wałaamskiej Akademii.
Następnego dnia amerykańska delegacja miała konferencję dla duchownych i mnichów nt. wyzwań Cerkwi prawosławnej w Ameryce; są one bardzo podobne do tych w Finlandii ze względu na zeświecczone społeczeństwo, w którym kapłani niosą swą posługę.
Ostatnim punktem podróży było podpisanie dokumentu o zacieśnieniu współpracy Cerkwi amerykańskiej i fińskiej w zakresach: wymiany seminarzystów, nauczania związanego z etyką, opieki duszpasterskiej nad rodzimymi mieszkańcami terenów północnych (w Ameryce to Alaska i Kanada, w Finlandii zaś Laponia i Oulu), wymiany młodzieży oraz wymiany duchownych.
Kościół prawosławny, obok Kościoła luterańskiego, jest Kościołem narodowym Finlandii. Ceną tego układu jest obowiązkowe użycie kalendarza gregoriańskiego, zaś zaletą pomoc państwa – Cerkiew otrzymuje dotacje oraz wpływy z tzw. podatku kościelnego. Podatek ten płacą wszyscy wierni i na jego podstawie określa się ich aktualną liczbę. Ta w każdym roku nieco się różni – nie każdy wierny podatek płaci; obecnie, według tych danych, Cerkiew fińska liczy 67 tysięcy osób.
Na podstawie: oca.org
Tuż po przylocie do Helsinek w Prawosławnym Centrum „Sofia” metropolita Tichon udzielił wywiadu na temat życia i doświadczenia Cerkwi prawosławnej w Ameryce Północnej. Następnie amerykańska delegacja udała się do soboru Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy, a potem do parafii na przedmieściach, która służy bardzo różnym prawosławnym grupom etnicznym, w tym Erytrejczykom. Są to ludzie mieszkający w Finlandii już dłuższy czas, w przeciwieństwie do tysięcy nielegalnych imigrantów przedostających się przez granice, co jest obecnie dużym problemem dla państwa. Jak zaznaczyli fińscy duchowni, są to głównie imigranci ekonomiczni z Afganistanu, Indii i Nepalu, których przyciąga atrakcyjna oferta socjalna takich krajów, jak Szwecja czy Niemcy.
Z kolei w Oulu – najbardziej położonej na północ diecezji w kraju – metropolita Tichon spotkał się z ordynariuszem diecezji, metropolitą Eliaszem, który ukończył seminarium św. Włodzimierza pod Nowym Jorkiem – najsłynniejszą uczelnię Cerkwi amerykańskiej. W soborze Świętej Trójcy razem sprawowali oni Liturgię Uprzednio Poświęconych Darów – Cerkiew fińska jest jedynym prawosławnym Kościołem (oprócz ormiańskiego i malankarskiego, które jednakże należą do grupy orientalnych – dochalcedońskich), który posługuje się kalendarzem gregoriańskim, dlatego też obecnie trwa tam Wielki Post.
Diecezja Oulu czynnie pomaga 13 centrom dla imigrantów działających w mieście; jak powiedział o. Jan Jillions, imigranci czekają od 6 do 12 miesięcy na decyzję w swojej sprawie, a do tego czasu muszą mieć dach nad głową, jedzenie i naukę miejscowego języka.
W Joensuu amerykańska delegacja złożyła wizytę na wydziale teologicznym Uniwersytetu Wschodniej Finlandii, na którym uczą się seminarzyści i świeccy wierni Cerkwi fińskiej. Od 1988 roku wydział ukończyło 400 osób na poziomie magisterium, zaś 11 alumnów uzyskało tytuł doktora. Uczelnia współpracuje ze szkołami teologicznymi w Moskwie, Petersburgu i Tesalonikach.
Potem Amerykanie skierowali się do żeńskiego monasteru Świętej Trójcy w Lintuli, który zaopatruje w woskowe świece wszystkie prawosławne parafie w Finlandii, a nawet niektóre luterańskie. Tutaj też 27 lutego władyka Tichon przewodniczył sobotniej Boskiej Liturgii.
Następnego dnia wraz z arcybiskupem Leo sprawował on Eucharystię w męskim monasterze Nowy Wałaam. Klasztor słynie z teologicznej Akademii dla Świeckich, która każdego roku organizuje 50 różnych kursów trwających 140 tygodni w trybie weekendowym. Uczestniczy w nich około 2000 osób. Kursy są środkiem do przybliżenia prawosławia zwłaszcza osobom poszukującym – tych jest coraz więcej w laicyzującej się Finlandii. Każdego roku Cerkiew fińska przyjmuje około 1000 konwertytów, co w pewnej mierze jest zasługą wałaamskiej Akademii.
Następnego dnia amerykańska delegacja miała konferencję dla duchownych i mnichów nt. wyzwań Cerkwi prawosławnej w Ameryce; są one bardzo podobne do tych w Finlandii ze względu na zeświecczone społeczeństwo, w którym kapłani niosą swą posługę.
Ostatnim punktem podróży było podpisanie dokumentu o zacieśnieniu współpracy Cerkwi amerykańskiej i fińskiej w zakresach: wymiany seminarzystów, nauczania związanego z etyką, opieki duszpasterskiej nad rodzimymi mieszkańcami terenów północnych (w Ameryce to Alaska i Kanada, w Finlandii zaś Laponia i Oulu), wymiany młodzieży oraz wymiany duchownych.
Kościół prawosławny, obok Kościoła luterańskiego, jest Kościołem narodowym Finlandii. Ceną tego układu jest obowiązkowe użycie kalendarza gregoriańskiego, zaś zaletą pomoc państwa – Cerkiew otrzymuje dotacje oraz wpływy z tzw. podatku kościelnego. Podatek ten płacą wszyscy wierni i na jego podstawie określa się ich aktualną liczbę. Ta w każdym roku nieco się różni – nie każdy wierny podatek płaci; obecnie, według tych danych, Cerkiew fińska liczy 67 tysięcy osób.
Na podstawie: oca.org
