publicystyka: Źródło radości

Źródło radości

tłum. Justyna Pikutin, 11 października 2016

„Jechał zaś z radością swoją drogą.” (Dz 8,39)

Nawrócony dworzanin nie zaparł się przeznaczonej mu drogi, by zacząć nowe życie. Poszedł swoją drogą, do swojego kraju, do swoich krewnych, pragnąc kontynuować swoją działalność tam dokąd posłał go Bóg i podzielić się nową wiedzą z tymi, z którymi żył wcześniej, przynieść im dobrą nowinę o Chrystusie.

Niósł w swoim sercu źródło nowej radości, czuł, że tym skarbem powinien podzielić się ze swoimi braćmi. I my, kiedy otrzymujemy od Boga zwiększoną łaskę, kiedy dane jest nam z nową siłą przeniknąć w głębię Jego nauki, kiedy czujemy, że jakby odrodziliśmy się dla nowego życia, nie powinniśmy pozostawiać rozpoczętego przez nas trudu, a kontynuować go z nową siłą, z nową radością, stosując w naszych skromnych, codziennych obowiązkach tę wyższą łaskę, które otrzymaliśmy.

Tylko wtedy wszelka nasza praca w naszych rękach przemieni się i przerodzi w coś wspaniałego. 
Duch Chrystusowy daje szczęście: chrześcijanin powinien być szczęśliwy; dworzanin kontynuuje swoją drogę z radością. W jego sercu rozbrzmiewała chwalebna pieśń. Każdy prawdziwy naśladowca Chrystusa idzie drogą pracy i próby i na każdym kroku czeka na niego nowe poświęcenie. Wypełnia wszystko uczciwie i cierpliwie, opiewając chwałę Bożą, a ta pieśń, łagodząc jego brzemię, skraca długie godziny jego pracy i podbudowuje napotkanych po drodze.

za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.

zdjęcie: za orthphoto.net, all78