polska: Święto Zaśnięcia Bogurodzicy w Warszawie

Święto Zaśnięcia Bogurodzicy w Warszawie

MPH, 01 września 2016

Dnia 28 sierpnia (15 sierpnia wg. starego stylu) Cerkiew prawosławna uroczyście obchodzi Zaśnięcie Przenajświętszej Bogurodzicy (cs. Uspienije Preswiatoj Bohorodicy). Święto to jest ostatnim w cerkiewnym kalendarzu liturgicznym i zamyka cykl wielkich świąt, a poprzedzone jest dwutygodniowym postem.

Cerkiewnosłowiański termin "uspienije" w tłumaczeniu może oznaczać zaśnięcie, koniec ziemskiego życia podobny do snu, jak i pogrzebanie. W tym dniu Cerkiew prawosławna w sposób niezwykle uroczysty i podniosły przeżywa wydarzenia odejścia Przenajświętszej Bogurodzicy ze świata ziemskiego, a również Jej zmartwychwstanie oraz wstąpienie z ciałem na niebiosa. Cerkiew uczy tym samym, iż śmierć ziemska, koniec życia doczesnego, nie jest końcem życia w ogóle. Jest to bowiem początek nowego życia, przejście z ziemi do nieba, od śmiertelności do wieczności. Od tego momentu Przenajświętsza Bogurodzica nie pozostawiła nas, lecz towarzyszy każdemu człowiekowi w czasie całego życia pomagając i chroniąc tych wszystkich, którzy z wiarą i nadzieją zwracają się do Niej. Doskonale wyrażają tę prawdę słowa troparionu święta: "W narodzeniu dziewictwo zachowałaś, w zaśnięciu świata nie porzuciłaś, Bogurodzico. Odeszłaś, bowiem do życia, Matką będąc Życia, i Twymi modlitwami wybawiasz od śmierci dusze nasze”. Niejednokrotnie w historii zdarzało się, iż to właśnie troska i wstawiennictwo Bogurodzicy chroniły od klęsk i najazdów wroga ziemie, na których imię Przenajświętszej przyzywane było z ogromną wiarą.

Warto zaznaczyć, iż Zaśnięcie Przenajświętszej Bogurodzicy Cerkiew prawosławna obchodziła w tym roku w niedzielę. Ten fakt przypomniał wiernym o głębokim związku tego wielkiego święta ze świętem Zmartwychwstania Pańskiego. Jezus Chrystus jest zmartwychwstaniem i życiem. Przez krzyż i zmartwychwstanie darował każdemu wierzącemu w Niego życie wieczne. Słowa Zbawiciela, który mówi, „Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie" w pierwszej kolejności odnoszą się do Przenajświętszej Bogurodzicy. Nie bez powodu święto Zaśnięcia nazywane bywa przez pobożnych ludzi właśnie Paschą Bogurodzicy.

W przededniu święta w warszawskiej katedrze metropolitalnej sprawowane było nabożeństwo całonocnego czuwania (cs. wsienoszcznoje bdienije), któremu przewodniczył metropolita Sawa w asyście duchowieństwa katedry. Podczas jutrzni miało miejsce wyniesienie płaszczenicy, następnie odbył się obrzęd pogrzebu (cs. czyn pogrebienija) płaszczenicy.

W dniu święta, 28 sierpnia o godzinie 10:00, miała miejsce uroczysta Święta Liturgia, której przewodniczył ks. Anatol Szydłowski w asyście duchowieństwa katedry oraz gościa świątyni. Nabożeństwo świąteczne, jak i również nabożeństwo całonocnego czuwania, swym śpiewem upiększał chór katedralny pod dyrekcją ks. Sergiusza Bowtruczuka. Po wysłuchaniu fragmentu św. Ewangelii, do licznie zebranych wiernych, zwrócił się proboszcz warszawskiej katedry ks. Anatol Szydłowski, który przybliżył znaczenie i sens obchodzonego święta. Warto zaznaczyć, iż tego dnia duża liczba wiernych przystąpiła do Świętej Eucharystii. Po zakończeniu św. Liturgii miało miejsce poświęcenie kwiatów i ziół oraz pokłonienie się wiernych przed płaszczenicą Przenajświętszej Bogurodzicy.

Fot: autor