Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Droga duszy
tłum. Katarzyna Draniewicz, 31 sierpnia 2016
Dlatego przepasawszy biodra waszego umysłu, bądźcie trzeźwi, miejcie doskonałą nadzieję na łaskę, która wam przypadnie przy objawieniu Jezusa Chrystusa. (1 P 1, 13)
W tych słowach apostoł Piotr zauważa trzy etapy, na które dzieli się całe Jego życie. Rozpoczął je "przepasany", to znaczy pewny siebie młody człowiek, przekonany, że życie nie jest trudnym zadaniem. Niczego nie obawiał się, był gotów, nie wahał się przejść po wzburzonym morzu. Potem przyszedł kolejny okres – czuwania. Pewność siebie znikła – życie wydało mu się ponure i burze życia otaczały go. Nie tylko przejść, ale też przepłynąć to morze wydawało się już niemożliwe. Rozpaczliwe wołanie: "Ratuj mnie, zginę!" – wydobywało się z jego duszy. Następnie – trzeci etap: "Nadzieja na zsyłane łaski". Przyglądając się życiu, widział już Źródło tego życia. Zdobył najwyższe poparcie – pokładał nadzieję nie w sobie, lecz w Bogu. To było połączenie głębokiej pokory z wyższymi aspiracjami. Znał swoją słabość, ale w tym samym czasie przekonał się, że dzikie fale przyciągną go do spokojnej przystani, którą Pan na pewno przygotowuje mu.
Tak też prowadzi cię Pan, duszo moja! Na początku widzisz Chrystusa w cichym, bezchmurnym blasku. Wychodzi do was z burzy i złej pogody, z położenia, w którym Bóg pozostawia nas niedługo. Oczekuje od nas pokory, posyłając burzę i zmartwienie, nie raz wyciąga pomocną dłoń. Ten sprawdzian jest dobry – potrzebujesz go i uczysz się z niego dużo; on zapoznaje cię ze smutkiem drugiego człowieka, wiąże cię z wielkim ludzkim braterstwem. Wreszcie nadchodzi ostateczne pojednanie – Pan przejdzie po falach, nastanie wielka cisza i usłyszysz boski głos: "To jestem Ja, nie bójcie się!" Wtedy darowana zostanie ci łaska "objawienia Jezusa Chrystusa".
za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014.Tak też prowadzi cię Pan, duszo moja! Na początku widzisz Chrystusa w cichym, bezchmurnym blasku. Wychodzi do was z burzy i złej pogody, z położenia, w którym Bóg pozostawia nas niedługo. Oczekuje od nas pokory, posyłając burzę i zmartwienie, nie raz wyciąga pomocną dłoń. Ten sprawdzian jest dobry – potrzebujesz go i uczysz się z niego dużo; on zapoznaje cię ze smutkiem drugiego człowieka, wiąże cię z wielkim ludzkim braterstwem. Wreszcie nadchodzi ostateczne pojednanie – Pan przejdzie po falach, nastanie wielka cisza i usłyszysz boski głos: "To jestem Ja, nie bójcie się!" Wtedy darowana zostanie ci łaska "objawienia Jezusa Chrystusa".