Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Pomnik na Dojlidach
Aleksy Mularczyk, 07 sierpnia 2020
Dnia 2 sierpnia 2020r., w święto poświęcone św. Prorokowi Eliaszowi (Ilii), na cmentarzu parafialnym w białostockich Dojlidach został uroczyście oświęcony pomnik, którego motto brzmi „Ofiarom bieżeństwa i obrońcom prawosławia na Podlasiu 1915 – 2020”.
Powstał on ku czci bieżeńców, ludzi znanych i nieznanych zmuszonych w wyniku I wojny światowej do opuszczenia swojej ojczystej ziemi i powracających na nią; broniących prawosławnej wiary swoich przodków i zbudowanych przez nich świątyń. Wielu z nich niestety nie wróciło, a ci którzy wracali - często byli przyjmowani wręcz wrogo, gdyż ktoś zajął już ich dom rodzinny lub tego domu już nie było. Nie było także częstokroć ich macierzystej cerkwi, bowiem ją rozebrano lub przekształcono.
Pomnik ten poświęcono także wszystkim tym, którzy na przestrzeni tego ponad 100-letniego okresu bronili świętej wiary prawosławnej i byli to zarówno duchowni, jak i ich wierni. Bronili oni swoich świątyń - często bezczeszczonych, rozbieranych, a także zmuszeni byli stawać w imię godności prawosławnego chrześcijanina. Wiemy z historii, że częsta była bezwzględna konieczność obrony swej wiary, swych cerkwi, a niejednokrotnie swego życia..
Oświęcenia pomnika dokonał J.E. Arcybiskup Białostocki i Gdański Jakub, przy udziale J.E. Biskupa Supraskiego Andrzeja.
Pomnik został wzniesiony ze składek wiernych, za co Społeczny Komitet Budowy składa podziękowania wszystkim ofiarodawcom.
Budowa samego pomnika napotykała wiele różnorodnych trudności, które społecznicy musieli pokonać z niewątpliwą Bożą pomocą.
Społeczny Komitet Budowy działał w osobach j.n.:
Mikołaj NazarukPowstał on ku czci bieżeńców, ludzi znanych i nieznanych zmuszonych w wyniku I wojny światowej do opuszczenia swojej ojczystej ziemi i powracających na nią; broniących prawosławnej wiary swoich przodków i zbudowanych przez nich świątyń. Wielu z nich niestety nie wróciło, a ci którzy wracali - często byli przyjmowani wręcz wrogo, gdyż ktoś zajął już ich dom rodzinny lub tego domu już nie było. Nie było także częstokroć ich macierzystej cerkwi, bowiem ją rozebrano lub przekształcono.
Pomnik ten poświęcono także wszystkim tym, którzy na przestrzeni tego ponad 100-letniego okresu bronili świętej wiary prawosławnej i byli to zarówno duchowni, jak i ich wierni. Bronili oni swoich świątyń - często bezczeszczonych, rozbieranych, a także zmuszeni byli stawać w imię godności prawosławnego chrześcijanina. Wiemy z historii, że częsta była bezwzględna konieczność obrony swej wiary, swych cerkwi, a niejednokrotnie swego życia..
Oświęcenia pomnika dokonał J.E. Arcybiskup Białostocki i Gdański Jakub, przy udziale J.E. Biskupa Supraskiego Andrzeja.
Pomnik został wzniesiony ze składek wiernych, za co Społeczny Komitet Budowy składa podziękowania wszystkim ofiarodawcom.
Budowa samego pomnika napotykała wiele różnorodnych trudności, które społecznicy musieli pokonać z niewątpliwą Bożą pomocą.
Społeczny Komitet Budowy działał w osobach j.n.:
Mikołaj Kuryło
Stefan Nikiciuk
Aleksy Mularczyk
W początkowej fazie - Konstanty Masalski.
Uczestniczył w Komitecie – proboszcz ks. mitrat Anatol Fiedoruk.
Pierwszym projektantem był arch. Michał Bałasz, natomiast ostateczna koncepcja została zrealizowana wg pomysłu prof. arch. Jerzego Uścinowicza, przy współpracy ikonograficznej Jakuba Sobczaka.
Autor tekstu serdecznie dziękuje wszystkim ofiarodawcom oraz uczestnikom tego niezwykle ważnego dzieła, którzy czynnie przyczynili się do powstania pomnika upamiętniającego naszych bohaterskich przodków.
Uczestniczył w Komitecie – proboszcz ks. mitrat Anatol Fiedoruk.
Pierwszym projektantem był arch. Michał Bałasz, natomiast ostateczna koncepcja została zrealizowana wg pomysłu prof. arch. Jerzego Uścinowicza, przy współpracy ikonograficznej Jakuba Sobczaka.
Autor tekstu serdecznie dziękuje wszystkim ofiarodawcom oraz uczestnikom tego niezwykle ważnego dzieła, którzy czynnie przyczynili się do powstania pomnika upamiętniającego naszych bohaterskich przodków.
