publicystyka: Wejść w ciszę przed Panem

Wejść w ciszę przed Panem

tłum. Gabriel Szymczak, 27 maja 2020

Wszyscy prawosławni chrześcijanie są świadomi znaczenia modlitwy, postu i jałmużny w naszej drodze do Boga. Te trzy praktyki leżą u podstaw Wielkiego Postu. Modlitwa jest naszym sposobem codziennego komunikowania się z Bogiem, a dni postu (środy i piątki) towarzyszą nam w całym roku liturgicznym. Jako chrześcijanie jesteśmy również zobowiązani do dawania jałmużny ubogim, do czego zachętę i przykład widzimy w całym Nowym Testamencie. Jednak często pomijamy wielką duchową praktykę wchodzenia w ciszę jako sposobu na odkrycie samych siebie i pogłębienie naszego doświadczenia obecności Boga.

Dzisiejszy postęp technologiczny wprowadził hałas do naszego życia w sposób nie do pomyślenia dla starożytnych. Nie więcej niż sto lat temu większość rodzin uważała ciszę za codzienne doświadczenie, ponieważ gdy zachodziło słońce, rodziny wtulały się w ciepłe zakątki swoich pokoi i kuchni, często czytając książki lub po prostu oglądając trzaskający ogień. Wraz z wyciszeniem dnia, cisza była częścią każdego wieczoru.

Rodziny prawosławne były szczególnie świadome potrzeby spędzania spokojnego czasu w przeddzień niedzielnej Liturgii, a także wielkich świąt Cerkwi - wiedząc, że cisza ta była przygotowaniem do przyjęcia Ciała i Krwi Chrystusa podczas celebracji nadchodzącej Liturgii.

Zachowanie ciszy poprzez wyłączenie odbiorników radiowych i telewizyjnych, wyciszenie iPodów i wyłączenie komputerów jest doskonałym sposobem, aby umożliwić wszystkim w rodzinie doświadczenie ciszy, która pozwala nam słuchać głosu Boga, przemawiającego w naszych sercach. Powstrzymywanie się od rozmowy, muzyki i wszelkich form rozrywki przez zaledwie godzinę lub dwie, pomaga nam otworzyć się na takie doświadczenie Boga, które stało się obce większości współczesnych Amerykanów.

Cisza jest środkiem, za pomocą którego możemy uzyskać dostęp i pogłębić naszą relację z Bogiem oraz rozwijać samoświadomość. Cisza pozwala nam żyć bardziej harmonijnie w naszym świecie i faktycznie słuchać głosu Boga, przemawiającego do naszych serc. Święty Teofil, patriarcha Aleksandrii, w liście synodalnym z 400r. umieścił cnotę milczenia na równi z samą wiarą. „Mnisi - jeśli chcą być tym, kim są nazywani - pokochają ciszę i wiarę, bo nic nie jest ważniejsze ponad te dwie rzeczy.”

To zaproszenie do ciszy nie jest przeznaczone tylko dla mnichów.

Z miłością w Chrystusie,

igumen Tryfon

za: The Morning Offerings

fotografia: Aimilianos /orthphoto.net/