Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Supraśl: wydzielanie mirra przez Ikonę „Życiodajne Źródło”
monaster-suprasl.pl, 24 kwietnia 2020
W czwartek 23 kwietnia w przeddzień święta Ikony Bogurodzicy „Życiodajne Źródło” (cs. Żywonosnyj Istocznik) ojcowie Monasteru Supraskiego zauważyli wydzielanie mirra przez wspomnianą ikonę, znajdującą się w budynku brackim Monasteru. Uznane to zostało za szczególne błogosławieństwo, zwłaszcza teraz – w trudnym czasie epidemii.
W czasach epidemii szpitale nie są zamykane, ale na odwrót – działają ze wzmożoną siłą. Jeszcze bardziej odnosi się to do szpitali duchowych, jakimi są cerkwie. Podczas epidemii świątynie nigdy nie były zamykane, ale były otwarte i dostępne dla modlitwy wiernych.
Ikona „Życiodajne Źródło”, której pamięć czczona jest w piątek tygodnia paschalnego, jest ikoną, którą zawsze wynoszono procesyjnie podczas epidemii i chorób. Jak głosi sama jej nazwa, to ikona, która niesie życie, uzdrawia wszystkich duchowo i cieleśnie.
W tym roku Bóg dla podkrzepienia wiernych przejawił swoje miłosierdzie przez fakt wydzielania mirra na ikonie „Życiodajne Źródło”.
Ikona została wystawiona na środek cerkwi, dostępna jest dla wiernych do adoracji. Codziennie przed ikoną będą służone nabożeństwa i molebny. W Niedzielę Antypaschy (26 kwietnia) będzie sprawowany akatyst, po którym wierni zostaną namaszczeni mirrem z ikony. Początek nabożeństwa o godz. 18.00.
Ikona Matki Bożej "Życiodajne Źródło" przedstawia wysoki kielich stojący na wypełnionym wodą zbiorniku. Nad kielichem widnieje postać Matki Bożej z Chrystusem na rękach. Powstanie tej nietypowej ikony związane jest z następującym wydarzeniem. W 450 r. w Konstantynopolu w pobliżu tzw. "Złotych Wrót" znajdował się niewielki zagajnik. Biło tam niegdyś źródło, które z biegiem lat zarosło krzakami i pokryło się rzęsą wodną. Pewnego razu w pobliżu tego miejsca szedł żołnierz Lew Markell. Spotkał tam niewidomego człowieka, któremu pomógł wyjść na ścieżkę. Przy zagajniku obaj zatrzymali się aby odpocząć. Lew udał się na poszukiwanie wody i wnet usłyszał głos mówiący mu, aby nie szukał daleko, a w sąsiednim zagajniku. Głos polecił też, aby przyniesioną wodą napoić niewidomego, a do jego oczu przyłożyć znajdującą się nad źródłem rzęsę. Głos nazwał przy tym Lwa królem. Lew zrozumiał, iż przemawia do niego sama Bogarodzica; uczynił, co mu kazała i ślepiec odzyskał wzrok. Po siedmiu latach sam żołnierz został królem. Rozkazał wówczas, by miejsce, gdzie został uzdrowiony niewidomy oczyszczono, otoczono kamiennym ogrodzeniem i zbudowano świątynię poświęconą Matce Bożej. Miejsce to nazwano "Życiodajnym Źródłem".
W XV w. Konstantynopol został zdobyty przez wyznawców Mahometa. Cerkiew nad „Życiodajnym Źródłem" zniszczono, a samo źródło zasypano. Z czasem zakazy stały się mniej srogie i chrześcijanie wznieśli na tym miejscy kolejną kapliczkę, która w 1821 r. została ponownie zniszczona. W 1835 r. po raz kolejny oczyszczono źródło i wzniesiono nad nim prawosławną świątynię. Tak jak i przedtem nieprzerwanie słynęło ono swą uzdrawiającą mocą. Ikona Matki Bożej "Życiodajne Źródło" jest szczególnie czczona w Grecji i Rosji, gdzie posiada wiele wiernych kopii. Święto Ikony Matki Bożej "Życiodajne Źródło" obchodzone jest 4/17 kwietnia oraz w piątek Tygodnia Paschalnego.
Historia ikony: Jarosław Charkiewicz
Fotografie: Sławomir Kiryluk
Za: monaster-suprasl.pl
W czasach epidemii szpitale nie są zamykane, ale na odwrót – działają ze wzmożoną siłą. Jeszcze bardziej odnosi się to do szpitali duchowych, jakimi są cerkwie. Podczas epidemii świątynie nigdy nie były zamykane, ale były otwarte i dostępne dla modlitwy wiernych.
Ikona „Życiodajne Źródło”, której pamięć czczona jest w piątek tygodnia paschalnego, jest ikoną, którą zawsze wynoszono procesyjnie podczas epidemii i chorób. Jak głosi sama jej nazwa, to ikona, która niesie życie, uzdrawia wszystkich duchowo i cieleśnie.
W tym roku Bóg dla podkrzepienia wiernych przejawił swoje miłosierdzie przez fakt wydzielania mirra na ikonie „Życiodajne Źródło”.
Ikona została wystawiona na środek cerkwi, dostępna jest dla wiernych do adoracji. Codziennie przed ikoną będą służone nabożeństwa i molebny. W Niedzielę Antypaschy (26 kwietnia) będzie sprawowany akatyst, po którym wierni zostaną namaszczeni mirrem z ikony. Początek nabożeństwa o godz. 18.00.
Ikona Matki Bożej "Życiodajne Źródło" przedstawia wysoki kielich stojący na wypełnionym wodą zbiorniku. Nad kielichem widnieje postać Matki Bożej z Chrystusem na rękach. Powstanie tej nietypowej ikony związane jest z następującym wydarzeniem. W 450 r. w Konstantynopolu w pobliżu tzw. "Złotych Wrót" znajdował się niewielki zagajnik. Biło tam niegdyś źródło, które z biegiem lat zarosło krzakami i pokryło się rzęsą wodną. Pewnego razu w pobliżu tego miejsca szedł żołnierz Lew Markell. Spotkał tam niewidomego człowieka, któremu pomógł wyjść na ścieżkę. Przy zagajniku obaj zatrzymali się aby odpocząć. Lew udał się na poszukiwanie wody i wnet usłyszał głos mówiący mu, aby nie szukał daleko, a w sąsiednim zagajniku. Głos polecił też, aby przyniesioną wodą napoić niewidomego, a do jego oczu przyłożyć znajdującą się nad źródłem rzęsę. Głos nazwał przy tym Lwa królem. Lew zrozumiał, iż przemawia do niego sama Bogarodzica; uczynił, co mu kazała i ślepiec odzyskał wzrok. Po siedmiu latach sam żołnierz został królem. Rozkazał wówczas, by miejsce, gdzie został uzdrowiony niewidomy oczyszczono, otoczono kamiennym ogrodzeniem i zbudowano świątynię poświęconą Matce Bożej. Miejsce to nazwano "Życiodajnym Źródłem".
W XV w. Konstantynopol został zdobyty przez wyznawców Mahometa. Cerkiew nad „Życiodajnym Źródłem" zniszczono, a samo źródło zasypano. Z czasem zakazy stały się mniej srogie i chrześcijanie wznieśli na tym miejscy kolejną kapliczkę, która w 1821 r. została ponownie zniszczona. W 1835 r. po raz kolejny oczyszczono źródło i wzniesiono nad nim prawosławną świątynię. Tak jak i przedtem nieprzerwanie słynęło ono swą uzdrawiającą mocą. Ikona Matki Bożej "Życiodajne Źródło" jest szczególnie czczona w Grecji i Rosji, gdzie posiada wiele wiernych kopii. Święto Ikony Matki Bożej "Życiodajne Źródło" obchodzone jest 4/17 kwietnia oraz w piątek Tygodnia Paschalnego.
Historia ikony: Jarosław Charkiewicz
Fotografie: Sławomir Kiryluk
Za: monaster-suprasl.pl
