Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Jak zatrzymać młodych w Cerkwi?
tłum. Gabriel Szymczak, 21 lutego 2020
Żyjemy w epoce, która jest świadkiem zmian na masową skalę, jak nigdy dotąd. Sposób, w jaki się komunikujemy, zmienił się wraz z pojawieniem się Internetu, z dostępnymi informacjami, które w przeszłości wymagałyby dostępu do biblioteki i posiadania stopni naukowych. Osiągalne są pomysły i informacje pozostawiające naszej młodzieży wybór, który nigdy przedtem nie był tak dostępny.
Normy moralne uległy zmianie, a wartości i styl życia, które nigdy nie byłyby uznawane za dopuszczalne w przeszłości, stały się częścią głównego nurtu. Małżeństwa homoseksualne, wysoki wskaźnik rozwodów, dzieci wychowywane przez niezamężnych rodziców oraz wulgarna muzyka, która brzmi jakby pochodziła ze świata podziemnego (który ją inspirował, jestem tego pewny). Wykorzystywanie seksualne dzieci jest coraz bardziej szokujące - aresztowano duchownych, przywódców ruchów skautowskich, trenerów i funkcjonariuszy policji. Wraz ze wzrostem kryzysu środowiskowego i rozprzestrzenianiem się niepokojów politycznych, nadzieja słabnie. Nasz świat jest spolaryzowany w sposób zadziwiający, a gospodarka obniżyła nadzieje i oczekiwania całego pokolenia.
Czy po tym wszystkim, co zmieniło się w naszym świecie, dziwi fakt, że młodzi ludzie masowo porzucają wiarę chrześcijańską? Biorąc pod uwagę młodzieńcze kwestionowanie władzy, nie wystarczy po prostu oczekiwać, że zaakceptują oni autorytet biskupów, kapłanów oraz tradycje i nauki Cerkwi. Musimy zmienić sposób, w jaki my, starsze pokolenia, komunikujemy się z naszą młodzieżą.
W tym wieku informacji musimy pokazać jej różnicę między informacją a mądrością. Mądrość jest tym, co jest przekazywane z przeszłości i co przynosi treść i oświecenie. Mądrość nie polega na informacjach i nie konkuruje ze światową wiedzą. Mądrość nie musi być sprzeczna z nauką ani powiązana z wąskim umysłem. Mądrość jest tym, co nie tylko łączy nas z najlepszą ludzką wiedzą i doświadczeniem, ale łączy nas z tym, co jest wieczne. Mądrość pozwala nam odnosić się do naszego Stwórcy, naszej kultury i do innych. Konieczność przekazania tego przesłania jest ogromna, ponieważ mamy całe pokolenie, które jest zagrożone utratą wiary w Boga.
Nie wystarczy oczekiwać, że nasi młodzi ludzie wezmą udział w nabożeństwach, jeśli ich nie słuchamy, nie szanujemy ich i nie staramy się zrozumieć świata, z którym stają twarzą w twarz. Dorastają w innym świecie niż ludzie mojego pokolenia, a tę ważną różnicę należy uznać i uszanować. Nie możemy po prostu uczyć młodzieży prawdy, musimy żyć nią w taki sposób, aby była dla nich realna. Musimy być wobec młodych cierpliwi, otwarci na ich zmagania i niekonfrontacyjni, kiedy się z nami nie zgadzają, inaczej stracimy ich dla Chrystusa na zawsze.
Dzisiejsi młodzi ludzie mają takie same nadzieje i marzenia jak poprzednie pokolenia, ale ten szybko zmieniający się świat pozbawia ich nadziei. Nihilizm stał się religią niezliczonej rzeszy młodych ludzi, w wyniku czego życie stało się bez znaczenia. Era informacji wypędziła Boga ze znaczenia społecznego, kulturowego i rządowego, powodując masowe niedowierzanie.
My, którzy jesteśmy ze starszych pokoleń, musimy świadczyć o bogactwie prawdy zawartej w starożytnej wiedzy i mądrości Cerkwi - pokazując, że warto żyć. Jeśli młodzi ludzie nie zobaczą w nas prawdziwego życia opartego na Wierze, będą szukać prawdy w kierunkach, które odciągną ich od niej. Młodzi ludzie są godni naszej miłości i szacunku oraz godni dzielenia z nami życia w Chrystusie, które jest również ich dziedzictwem. Cerkiew nie pociągnie naszej młodzieży, dopóki jej członkowie nie okażą świętości życia i nie osiągną miłości, cierpliwości i zrozumienia, oferując coś, co dzisiejsza młodzież postrzega jako rzeczywistość.
Wreszcie, dzisiejsi młodzi ludzie muszą zobaczyć radość w sercach tych z nas, którzy przyjęli Chrystusa. Jeśli nie będziemy mieli radości w naszych sercach, młodzież nie zobaczy niczego, co byłoby dla niej atrakcyjne i będzie trwać na pustkowiach konsumpcjonizmu, materializmu, nihilizmu, i wszelka nadzieja na przyszłość naszej planety umrze.
Z miłością w Chrystusie,
archimandryta Tryfon
za: The Morning Offerings
fotografia: Bakhmat /orthphoto.net/
Normy moralne uległy zmianie, a wartości i styl życia, które nigdy nie byłyby uznawane za dopuszczalne w przeszłości, stały się częścią głównego nurtu. Małżeństwa homoseksualne, wysoki wskaźnik rozwodów, dzieci wychowywane przez niezamężnych rodziców oraz wulgarna muzyka, która brzmi jakby pochodziła ze świata podziemnego (który ją inspirował, jestem tego pewny). Wykorzystywanie seksualne dzieci jest coraz bardziej szokujące - aresztowano duchownych, przywódców ruchów skautowskich, trenerów i funkcjonariuszy policji. Wraz ze wzrostem kryzysu środowiskowego i rozprzestrzenianiem się niepokojów politycznych, nadzieja słabnie. Nasz świat jest spolaryzowany w sposób zadziwiający, a gospodarka obniżyła nadzieje i oczekiwania całego pokolenia.
Czy po tym wszystkim, co zmieniło się w naszym świecie, dziwi fakt, że młodzi ludzie masowo porzucają wiarę chrześcijańską? Biorąc pod uwagę młodzieńcze kwestionowanie władzy, nie wystarczy po prostu oczekiwać, że zaakceptują oni autorytet biskupów, kapłanów oraz tradycje i nauki Cerkwi. Musimy zmienić sposób, w jaki my, starsze pokolenia, komunikujemy się z naszą młodzieżą.
W tym wieku informacji musimy pokazać jej różnicę między informacją a mądrością. Mądrość jest tym, co jest przekazywane z przeszłości i co przynosi treść i oświecenie. Mądrość nie polega na informacjach i nie konkuruje ze światową wiedzą. Mądrość nie musi być sprzeczna z nauką ani powiązana z wąskim umysłem. Mądrość jest tym, co nie tylko łączy nas z najlepszą ludzką wiedzą i doświadczeniem, ale łączy nas z tym, co jest wieczne. Mądrość pozwala nam odnosić się do naszego Stwórcy, naszej kultury i do innych. Konieczność przekazania tego przesłania jest ogromna, ponieważ mamy całe pokolenie, które jest zagrożone utratą wiary w Boga.
Nie wystarczy oczekiwać, że nasi młodzi ludzie wezmą udział w nabożeństwach, jeśli ich nie słuchamy, nie szanujemy ich i nie staramy się zrozumieć świata, z którym stają twarzą w twarz. Dorastają w innym świecie niż ludzie mojego pokolenia, a tę ważną różnicę należy uznać i uszanować. Nie możemy po prostu uczyć młodzieży prawdy, musimy żyć nią w taki sposób, aby była dla nich realna. Musimy być wobec młodych cierpliwi, otwarci na ich zmagania i niekonfrontacyjni, kiedy się z nami nie zgadzają, inaczej stracimy ich dla Chrystusa na zawsze.
Dzisiejsi młodzi ludzie mają takie same nadzieje i marzenia jak poprzednie pokolenia, ale ten szybko zmieniający się świat pozbawia ich nadziei. Nihilizm stał się religią niezliczonej rzeszy młodych ludzi, w wyniku czego życie stało się bez znaczenia. Era informacji wypędziła Boga ze znaczenia społecznego, kulturowego i rządowego, powodując masowe niedowierzanie.
My, którzy jesteśmy ze starszych pokoleń, musimy świadczyć o bogactwie prawdy zawartej w starożytnej wiedzy i mądrości Cerkwi - pokazując, że warto żyć. Jeśli młodzi ludzie nie zobaczą w nas prawdziwego życia opartego na Wierze, będą szukać prawdy w kierunkach, które odciągną ich od niej. Młodzi ludzie są godni naszej miłości i szacunku oraz godni dzielenia z nami życia w Chrystusie, które jest również ich dziedzictwem. Cerkiew nie pociągnie naszej młodzieży, dopóki jej członkowie nie okażą świętości życia i nie osiągną miłości, cierpliwości i zrozumienia, oferując coś, co dzisiejsza młodzież postrzega jako rzeczywistość.
Wreszcie, dzisiejsi młodzi ludzie muszą zobaczyć radość w sercach tych z nas, którzy przyjęli Chrystusa. Jeśli nie będziemy mieli radości w naszych sercach, młodzież nie zobaczy niczego, co byłoby dla niej atrakcyjne i będzie trwać na pustkowiach konsumpcjonizmu, materializmu, nihilizmu, i wszelka nadzieja na przyszłość naszej planety umrze.
Z miłością w Chrystusie,
archimandryta Tryfon
za: The Morning Offerings
fotografia: Bakhmat /orthphoto.net/