Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Wybrana hymnografia święta Wprowadzenia Bogurodzicy do świątyni
przygotował Michał Diemianiuk, 03 grudnia 2019
Tłumaczenie hymnografii - ks. H. Paprocki, za: liturgia.cerkiew.pl
do: Panie, wołam do Ciebie dodajemy stichery, ton 1:
Wierni, dzisiaj będziemy się radować, śpiewając Panu w psalmach i pieśniach, czcząc świętą arkę i uduchowiony namiot, który ogarnął nieogarnione Słowo. Maria bowiem zostaje przyprowadzona do Pana w swym nadprzyrodzonym dziewictwie ciała i wielki arcykapłan Zachariasz przyjmuje Ją z radością, jako przybytek Boga.
Ty, Dziewico, Matko Boża, jesteś głoszeniem proroków, chwałą apostołów, sławą męczenników i odnowieniem wszystkich zrodzonych z ziemi, bowiem przez Ciebie pojednaliśmy się z Bogiem. Dlatego też wszyscy, zbawieni przez Twe orędownictwo, czcimy Twoje wejście do świątyni Pańskiej i śpiewając z aniołami, wołamy do Ciebie: Najświętsza, raduj się!
Ton 4:
Z radością przyjmij, Zachariaszu – woła chwalebna Anna – Tę, którą w Duchu Bożym głosili prorocy, i wprowadź Ją do świętej świątyni ku świętemu wychowaniu, aby stała się dla Władcy wszystkiego Bożym tronem, pałacem, łożem i pełnym światłości przybytkiem”
Chwała, i teraz. Ton 8:
Po swym urodzeniu, Boża Niewiasto, Władczyni, przyszłaś do świątyni Pańskiej, aby wychowywać się, jako uświęcona, w Świętym Świętych. Wtedy został do Ciebie, Najczystsza, posłany Gabriel, który przynosił Tobie pokarm. Wszyscy aniołowie zadziwili się, widząc Ducha Świętego przebywającego w Tobie. Przeto, Najczystsza, Nieskalana, wysławiana na niebie i na ziemi, Matko Boża, zbaw nasz rodzaj.
Podczas litii udajemy się do narteksu, śpiewając następujące stichery:
Stichery Jerzego z Nikomedii. Ton 1:
Niechaj raduje się teraz najwyższe niebo i obłoki niech kropią z weselem z powodu niezwykłych i wielkich czynów naszego Boga: Oto bowiem brama zwrócona na Wschód, zrodzona według obietnicy z niepłodnej i nierodzącej, zostaje poświęcona Bogu w Jego przybytku, dzisiaj zostaje przyprowadzona do świątyni jako czysta ofiara. Niechaj raduje się Dawid, trącając gęśle i mówiąc: „Przywiodą królowi dziewice w ślad za Nią, Jej bliskie zostaną przywiedzione do wnętrza Bożej arki, do wnętrza Jego oczyszczalnicy”, aby wychować Ją w przybytku Tego, który od wieków jest zrodzony z Ojca na zbawienie dusz naszych.
Ton 4:
Dzisiaj Bogurodzica, świątynia ogarniająca Boga, zostaje przyprowadzona do świątyni Pańskiej i przyjęta przez arcykapłana Zachariasza. Dzisiaj raduje się Święte Świętych i uroczyście świętuje chór aniołów. Z nimi i my świętując dzisiaj, zawołajmy z Gabrielem: Raduj się, Łaski Pełna, Pan z Tobą, pełen wielkiego miłosierdzia
Chwała, i teraz. Stichera Leona Magistra. Ton 5:
Zajaśniał radosny dzień i najchwalebniejsze święto, bowiem dzisiaj Ta, która przed zrodzeniem i po zrodzeniu pozostała Dziewicą, zostaje przywiedziona do świątyni Pana. Raduje się starzec Zachariasz, ojciec Poprzednika, i woła: „Do świętej świątyni zbliża się święta, orędowniczka za wszystkimi cierpiącymi, aby zostać uświęcona jako przybytek Króla wszystkich”. Niech weseli się praojciec Joachim i Anna niech się raduje, bowiem to oni przywiedli Bogu jako trzechletnią ofiarę nieskalaną Panią. Radujcie się też matki, tryumfujcie dziewice, współweselcie się niepłodne, bowiem wybrana Królowa całego świata otworzyła nam Królestwo niebieskie. Ludzie, radujcie się i weselcie!
Apostychesy.
Chwała, i teraz. Apostyches Sergiusza Hagiopolity. Ton 6:
Zgromadźmy się dzisiaj, tłumy wiernych, będziemy radować się duchowo i pobożnie wychwalać Boże Dziecko, Dziewicę i Bogurodzicę, wprowadzoną do świątyni Pańskiej, wybraną ze wszystkich pokoleń jako przybytek Króla wszystkich, Chrystusa Boga. Poprzedzają Ją dziewice ze świecami, czcząc święte wejście Dziewicy. Matki, odrzućcie wszelki ból, radośnie odprowadzajcie Tę, która będzie Matką Boga i pośredniczką radości dla świata. Wykrzyknijmy przeto wszyscy radośnie z aniołem: Raduj się, radości pełna, zawsze orędująca za duszami naszymi!
Troparion:
Dzisiaj wstępne okazanie Bożej dobroci i wstępne ogłoszenie zbawienia ludzi. W Bożej świątyni uroczyście zjawia się Dziewica i wszystkim głosi Chrystusa. I my donośnie Jej zawołajmy: Raduj się, wypełnienie Opatrzności Stwórcy!
Po drugiej recytacji Psałterza katyzma poetycka, ton 4:
Przed poczęciem, Czysta, poświęcona zostałaś Bogu i urodziłaś się na ziemi, a dzisiaj jesteś przyniesiona Bogu jako dar, na wypełnienie ojcowskiej obietnicy. Oddana do Bożej świątyni, od dziecięctwa czysta, jako sama rzeczywista świątynia Boga, odprowadzana płonącymi świecami, Ty okazałaś się przybytkiem nieprzystępnej Bożej Światłości. Zaiste, wielkie jest Twoje wejście, Jedyna Oblubienico dziewicza.
Katyzma poetycka po polijeleju, ton 8:
Niechaj raduje się pieśniarz Dawid, niechaj weselą się Joachim i Anna, z nich bowiem pochodzi święty owoc, Maria, jasna i boska świeca, z weselem wchodząca do świątyni. Syn Barachiasza zobaczywszy Ją, pobłogosławił, i z radością zawołał: Raduj się, najpiękniejszy cudzie!
Stichera po Psalmie 50, ton 2:
Dzisiaj uduchowiona świątynia i pałac wielkiego Króla wchodzi do świątyni dla przygotowania Jemu Bożego przybytku. Ludzie, radujcie się!
Katyzma poetycka po 3 pieśni kanonu, ton 4:
Powiedz, Dawidzie, co to jest za święto ku czci Tej, którą kiedyś wyśpiewałeś w psalmach jako córkę Boga i Dziewicę. Mówiłeś bowiem: „Tajemniczo przywiodą Królowi w ślad za Nią dziewice i jej krewne”. Uczyń to święto wspaniałym i powszechnym dla tych, którzy wołają: Na naszym czele stanęła Bogurodzica, Orędowniczka zbawienia.
Kontakion, ton 4:
Przeczysta świątynia Zbawcy, najcenniejszy pałac i Dziewica, święta skarbnica chwały Bożej dzisiaj wchodzi do Domu Bożego, wiodąc ze sobą łaskę Bożego Ducha. Sławią Ją aniołowie Boży: Oto jest niebieska arka.
Kanony święta dwa, pierwszy kyr Jerzego z Nikomedii. Ton 4. Drugi kyr Bazylego Pegoriotesa. Ton 1. Stichos obu kanonów: Najświętsza Bogurodzico, zbaw nas!
Pieśń 8 (pierwszy kanon):
Hirmos:
Zważ, Dziecię, czysta Dziewico, niechaj Gabriel powie odwieczne zrządzenie Najwyższego: Bądź gotowa przyjąć Boga, przez Ciebie Nieogarniony zaczął żyć z ludźmi, przeto i ja radośnie wołam: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Anna, przyprowadziwszy kiedyś przeczystą świątynię do Domu Bożego, z wiarą zawołała do kapłana: Oto przyjąwszy dziecię dane mi przez Boga, wprowadź je do świątyni Twego Stwórcy i radośnie Mu śpiewaj: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Zachariasz, pouczony z wysoka, powiedział niegdyś Annie: Ty wprowadzasz prawdziwą Matkę życia, którą prorocy Boży jasno nazwali Bogurodzicą. Jakże pomieści Ją świątynia? Przeto dziwiąc się, wołam: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Ja, służebnica Pańska – odpowiedziała Anna – przyzywam z wiarą i modlitwą Boga, aby przyjął owoc bólu i po przyjęciu przywiodłam urodzoną Temu, który Ją dał. Przeto głośno wołam: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Zaprawdę jest to czyn zgodny z zakonem – powiedział jej kapłan – ale wydaje mi się bardzo dziwne, że przyprowadzona do Domu Bożego niezwykle przewyższa łaską miejsce święte. Przeto w radości wołam: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Umacniam się – powiedziała Anna – wnikając w to, co mówisz, boś zrozumiał w duchu Bożym, co ogłoszono o Dziewicy. Przyjmij Najczystszą do świątyni Twego Stwórcy i radośnie Mu śpiewaj: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Jaśniejąca świeca – zakrzyknął kapłan – zapłonęła dla nas, jaśniejąc radośnie w świątyni. Niechaj weselą się ze mną dusze proroków, patrząc na niezwykłe rzeczy, dokonujące się w Domu Bożym, i niechaj zawsze wołają: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Fotagogikon:
Wysławmy wiernie Boże dziecię Marię, którą dawno temu chór proroków ogłosił naczyniem, laską, tablicą i nienaruszoną górą, dzisiaj bowiem wstępuje Ona do Świętego Świętych, aby wychować się dla Pana.
Fotografia: Mitrut Popoiu / orthphoto.net /
do: Panie, wołam do Ciebie dodajemy stichery, ton 1:
Wierni, dzisiaj będziemy się radować, śpiewając Panu w psalmach i pieśniach, czcząc świętą arkę i uduchowiony namiot, który ogarnął nieogarnione Słowo. Maria bowiem zostaje przyprowadzona do Pana w swym nadprzyrodzonym dziewictwie ciała i wielki arcykapłan Zachariasz przyjmuje Ją z radością, jako przybytek Boga.
Ty, Dziewico, Matko Boża, jesteś głoszeniem proroków, chwałą apostołów, sławą męczenników i odnowieniem wszystkich zrodzonych z ziemi, bowiem przez Ciebie pojednaliśmy się z Bogiem. Dlatego też wszyscy, zbawieni przez Twe orędownictwo, czcimy Twoje wejście do świątyni Pańskiej i śpiewając z aniołami, wołamy do Ciebie: Najświętsza, raduj się!
Ton 4:
Z radością przyjmij, Zachariaszu – woła chwalebna Anna – Tę, którą w Duchu Bożym głosili prorocy, i wprowadź Ją do świętej świątyni ku świętemu wychowaniu, aby stała się dla Władcy wszystkiego Bożym tronem, pałacem, łożem i pełnym światłości przybytkiem”
Chwała, i teraz. Ton 8:
Po swym urodzeniu, Boża Niewiasto, Władczyni, przyszłaś do świątyni Pańskiej, aby wychowywać się, jako uświęcona, w Świętym Świętych. Wtedy został do Ciebie, Najczystsza, posłany Gabriel, który przynosił Tobie pokarm. Wszyscy aniołowie zadziwili się, widząc Ducha Świętego przebywającego w Tobie. Przeto, Najczystsza, Nieskalana, wysławiana na niebie i na ziemi, Matko Boża, zbaw nasz rodzaj.
Podczas litii udajemy się do narteksu, śpiewając następujące stichery:
Stichery Jerzego z Nikomedii. Ton 1:
Niechaj raduje się teraz najwyższe niebo i obłoki niech kropią z weselem z powodu niezwykłych i wielkich czynów naszego Boga: Oto bowiem brama zwrócona na Wschód, zrodzona według obietnicy z niepłodnej i nierodzącej, zostaje poświęcona Bogu w Jego przybytku, dzisiaj zostaje przyprowadzona do świątyni jako czysta ofiara. Niechaj raduje się Dawid, trącając gęśle i mówiąc: „Przywiodą królowi dziewice w ślad za Nią, Jej bliskie zostaną przywiedzione do wnętrza Bożej arki, do wnętrza Jego oczyszczalnicy”, aby wychować Ją w przybytku Tego, który od wieków jest zrodzony z Ojca na zbawienie dusz naszych.
Ton 4:
Dzisiaj Bogurodzica, świątynia ogarniająca Boga, zostaje przyprowadzona do świątyni Pańskiej i przyjęta przez arcykapłana Zachariasza. Dzisiaj raduje się Święte Świętych i uroczyście świętuje chór aniołów. Z nimi i my świętując dzisiaj, zawołajmy z Gabrielem: Raduj się, Łaski Pełna, Pan z Tobą, pełen wielkiego miłosierdzia
Chwała, i teraz. Stichera Leona Magistra. Ton 5:
Zajaśniał radosny dzień i najchwalebniejsze święto, bowiem dzisiaj Ta, która przed zrodzeniem i po zrodzeniu pozostała Dziewicą, zostaje przywiedziona do świątyni Pana. Raduje się starzec Zachariasz, ojciec Poprzednika, i woła: „Do świętej świątyni zbliża się święta, orędowniczka za wszystkimi cierpiącymi, aby zostać uświęcona jako przybytek Króla wszystkich”. Niech weseli się praojciec Joachim i Anna niech się raduje, bowiem to oni przywiedli Bogu jako trzechletnią ofiarę nieskalaną Panią. Radujcie się też matki, tryumfujcie dziewice, współweselcie się niepłodne, bowiem wybrana Królowa całego świata otworzyła nam Królestwo niebieskie. Ludzie, radujcie się i weselcie!
Apostychesy.
Chwała, i teraz. Apostyches Sergiusza Hagiopolity. Ton 6:
Zgromadźmy się dzisiaj, tłumy wiernych, będziemy radować się duchowo i pobożnie wychwalać Boże Dziecko, Dziewicę i Bogurodzicę, wprowadzoną do świątyni Pańskiej, wybraną ze wszystkich pokoleń jako przybytek Króla wszystkich, Chrystusa Boga. Poprzedzają Ją dziewice ze świecami, czcząc święte wejście Dziewicy. Matki, odrzućcie wszelki ból, radośnie odprowadzajcie Tę, która będzie Matką Boga i pośredniczką radości dla świata. Wykrzyknijmy przeto wszyscy radośnie z aniołem: Raduj się, radości pełna, zawsze orędująca za duszami naszymi!
Troparion:
Dzisiaj wstępne okazanie Bożej dobroci i wstępne ogłoszenie zbawienia ludzi. W Bożej świątyni uroczyście zjawia się Dziewica i wszystkim głosi Chrystusa. I my donośnie Jej zawołajmy: Raduj się, wypełnienie Opatrzności Stwórcy!
Po drugiej recytacji Psałterza katyzma poetycka, ton 4:
Przed poczęciem, Czysta, poświęcona zostałaś Bogu i urodziłaś się na ziemi, a dzisiaj jesteś przyniesiona Bogu jako dar, na wypełnienie ojcowskiej obietnicy. Oddana do Bożej świątyni, od dziecięctwa czysta, jako sama rzeczywista świątynia Boga, odprowadzana płonącymi świecami, Ty okazałaś się przybytkiem nieprzystępnej Bożej Światłości. Zaiste, wielkie jest Twoje wejście, Jedyna Oblubienico dziewicza.
Katyzma poetycka po polijeleju, ton 8:
Niechaj raduje się pieśniarz Dawid, niechaj weselą się Joachim i Anna, z nich bowiem pochodzi święty owoc, Maria, jasna i boska świeca, z weselem wchodząca do świątyni. Syn Barachiasza zobaczywszy Ją, pobłogosławił, i z radością zawołał: Raduj się, najpiękniejszy cudzie!
Stichera po Psalmie 50, ton 2:
Dzisiaj uduchowiona świątynia i pałac wielkiego Króla wchodzi do świątyni dla przygotowania Jemu Bożego przybytku. Ludzie, radujcie się!
Katyzma poetycka po 3 pieśni kanonu, ton 4:
Powiedz, Dawidzie, co to jest za święto ku czci Tej, którą kiedyś wyśpiewałeś w psalmach jako córkę Boga i Dziewicę. Mówiłeś bowiem: „Tajemniczo przywiodą Królowi w ślad za Nią dziewice i jej krewne”. Uczyń to święto wspaniałym i powszechnym dla tych, którzy wołają: Na naszym czele stanęła Bogurodzica, Orędowniczka zbawienia.
Kontakion, ton 4:
Przeczysta świątynia Zbawcy, najcenniejszy pałac i Dziewica, święta skarbnica chwały Bożej dzisiaj wchodzi do Domu Bożego, wiodąc ze sobą łaskę Bożego Ducha. Sławią Ją aniołowie Boży: Oto jest niebieska arka.
Kanony święta dwa, pierwszy kyr Jerzego z Nikomedii. Ton 4. Drugi kyr Bazylego Pegoriotesa. Ton 1. Stichos obu kanonów: Najświętsza Bogurodzico, zbaw nas!
Pieśń 8 (pierwszy kanon):
Hirmos:
Zważ, Dziecię, czysta Dziewico, niechaj Gabriel powie odwieczne zrządzenie Najwyższego: Bądź gotowa przyjąć Boga, przez Ciebie Nieogarniony zaczął żyć z ludźmi, przeto i ja radośnie wołam: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Anna, przyprowadziwszy kiedyś przeczystą świątynię do Domu Bożego, z wiarą zawołała do kapłana: Oto przyjąwszy dziecię dane mi przez Boga, wprowadź je do świątyni Twego Stwórcy i radośnie Mu śpiewaj: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Zachariasz, pouczony z wysoka, powiedział niegdyś Annie: Ty wprowadzasz prawdziwą Matkę życia, którą prorocy Boży jasno nazwali Bogurodzicą. Jakże pomieści Ją świątynia? Przeto dziwiąc się, wołam: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Ja, służebnica Pańska – odpowiedziała Anna – przyzywam z wiarą i modlitwą Boga, aby przyjął owoc bólu i po przyjęciu przywiodłam urodzoną Temu, który Ją dał. Przeto głośno wołam: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Zaprawdę jest to czyn zgodny z zakonem – powiedział jej kapłan – ale wydaje mi się bardzo dziwne, że przyprowadzona do Domu Bożego niezwykle przewyższa łaską miejsce święte. Przeto w radości wołam: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Umacniam się – powiedziała Anna – wnikając w to, co mówisz, boś zrozumiał w duchu Bożym, co ogłoszono o Dziewicy. Przyjmij Najczystszą do świątyni Twego Stwórcy i radośnie Mu śpiewaj: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Jaśniejąca świeca – zakrzyknął kapłan – zapłonęła dla nas, jaśniejąc radośnie w świątyni. Niechaj weselą się ze mną dusze proroków, patrząc na niezwykłe rzeczy, dokonujące się w Domu Bożym, i niechaj zawsze wołają: Wszystkie dzieła Pańskie, błogosławcie Pana!
Fotagogikon:
Wysławmy wiernie Boże dziecię Marię, którą dawno temu chór proroków ogłosił naczyniem, laską, tablicą i nienaruszoną górą, dzisiaj bowiem wstępuje Ona do Świętego Świętych, aby wychować się dla Pana.
Fotografia: Mitrut Popoiu / orthphoto.net /