Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Przyjaciele Boga: Starzec Eumeniusz (Saridakis)
Piotr Sterlingow, 04 października 2019
Starzec Eumeniusz (Saridakis) urodził się 1 stycznia 1931 roku we wsi Efja na Krecie. Na chrzcie otrzymał imię Konstanty. Był ósmym dzieckiem w rodzinie, w młodym wieku stracił ojca. Ciężkie warunki panujące podczas okupacji niemieckiej nie pozwoliły mu otrzymać wykształcenia. W 1951 roku wstąpił do monasteru proroka Eliasza, znajdującego się nieopodal jego wsi. W monasterze oprócz przełożonego żyło jeszcze dwóch starych, niewidomych mnichów, którym młody Konstanty pomagał z wielką miłością. Po trzech latach od wstąpienia do monasteru przyjął postrzyżyny z imieniem Sofroniusz.
W 1954 roku mnich Sofroniusz został wezwany do służby w armii. Nie unikał tam pracy, tak jak i w monasterze, był posłuszny swoim przełożonym. Pewnego razu mnichowi zaczęły dokuczać dolegliwości w postaci wysokiej temperatury, która utrzymywała się przez dłuższy czas. W ciężkim stanie przewieziono go do Salonik, gdzie lekarze postawili diagnozę - trąd. Przewieziono go do Ateńskiego leprozorium, gdzie leczenie zakończyło się sukcesem. Ojciec Sofroniusz w pełni wyzdrowiał. Po tym wydarzeniu postanowił pozostać w leprozorium i pomagać chorym (było ich około 500). Władze szpitala przydzieliły mu niewielki pokoik, znajdujący się obok szpitalnej cerkwi śww. Kosmy i Damiana. To tam spędził resztę swojego życia, pomagając chorym i opiekując się cerkwią.
W 1957 roku mnich Sofroniusz miał okazję poznać św. Nicefora Trędowatego, który 43 lata mieszkał w leprozorium na wyspie Chios. Przywieziono go do Aten, był sparaliżowany i niewidomy. Do momentu śmierci ojca Nicefora, ojciec Sofroniusz pobierał u niego duchowe pouczenia i wskazówki.
W 1975 roku przyjął święcenia kapłańskie z imieniem Eumeniusz. Posługę swą sprawował w leprozorium przekształconym w szpital zakaźny. Starzec służył Bogu i ludziom spowiadając, sprawując Liturgie, pomagając i pocieszając potrzebujących. Święty Porfiriusz Kawsokaliwita powiedział pewnego razu, że ojciec Eumeniusz jest ukrytym świętym naszych dni oraz że tacy święci zdarzają się raz na dwieście lat.
23 maja 1999 roku ojciec Eumeniusz oddał swoją duszę Panu.
źródło:
pravoslavie.ru
W 1954 roku mnich Sofroniusz został wezwany do służby w armii. Nie unikał tam pracy, tak jak i w monasterze, był posłuszny swoim przełożonym. Pewnego razu mnichowi zaczęły dokuczać dolegliwości w postaci wysokiej temperatury, która utrzymywała się przez dłuższy czas. W ciężkim stanie przewieziono go do Salonik, gdzie lekarze postawili diagnozę - trąd. Przewieziono go do Ateńskiego leprozorium, gdzie leczenie zakończyło się sukcesem. Ojciec Sofroniusz w pełni wyzdrowiał. Po tym wydarzeniu postanowił pozostać w leprozorium i pomagać chorym (było ich około 500). Władze szpitala przydzieliły mu niewielki pokoik, znajdujący się obok szpitalnej cerkwi śww. Kosmy i Damiana. To tam spędził resztę swojego życia, pomagając chorym i opiekując się cerkwią.
W 1957 roku mnich Sofroniusz miał okazję poznać św. Nicefora Trędowatego, który 43 lata mieszkał w leprozorium na wyspie Chios. Przywieziono go do Aten, był sparaliżowany i niewidomy. Do momentu śmierci ojca Nicefora, ojciec Sofroniusz pobierał u niego duchowe pouczenia i wskazówki.
W 1975 roku przyjął święcenia kapłańskie z imieniem Eumeniusz. Posługę swą sprawował w leprozorium przekształconym w szpital zakaźny. Starzec służył Bogu i ludziom spowiadając, sprawując Liturgie, pomagając i pocieszając potrzebujących. Święty Porfiriusz Kawsokaliwita powiedział pewnego razu, że ojciec Eumeniusz jest ukrytym świętym naszych dni oraz że tacy święci zdarzają się raz na dwieście lat.
23 maja 1999 roku ojciec Eumeniusz oddał swoją duszę Panu.
źródło:
pravoslavie.ru
Przyjaciele Boga: Święty Gabriel (Urgebadze)
Sylwetki współczesnych świętych i starców, kontynuatorów tradycji Świętych Ojców.
Przyjaciele Boga: Starzec Filoteusz (Zerwakos)
Sylwetki współczesnych świętych i starców, kontynuatorów tradycji Świętych Ojców.