Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Przyjaciele Boga: Święty Amfilochiusz z Patmos
Piotr Sterlingow, 13 września 2019
Święty Amfilochiusz (Makris) urodził się 13 września 1889 roku na wyspie Patmos. Na Chrzcie otrzymał imię Atanazy. Mając 17 lat postanowił wyrzec się świata i rozpocząć życie mnisze. W marcu 1906 roku został nowicjuszem w Monasterze Świętego Jana Teologa na wyspie Patmos. W sierpniu tego roku przyjął postrzyżyny mnisze z imieniem Amfilochiusz.
Będąc młodym mnichem prowadził srogie życie ascetyczne. Po 7 latach życia w monasterze przyjął on postrzyżyny wielkiej schimy z rąk swego ojca duchowego - Starca Antoniadisa. W 1911 roku przełożony monasteru wysłał mnicha Amfilochiusza na Świętą Górę Athos, aby tam nauczył się rzeźbić w drewnie. Pobyt na Athosie przyniósł mu wiele duchowych korzyści.
W maju 1913 roku przełożony monasteru zdecydował, aby mnich Amfilochiusz przyjął święcenia diakońskie. W tym celu wysłano go na wyspę Kos, aby tam przyjął święcenia z rąk biskupa. Poczucie własnej niegodności zmusiło Amfilochiusza do tego, aby postąpić w inny sposób. Powiedział on do mnicha podróżującego razem z nim: „Bracie, nie jestem godny. Lepiej mi będzie chodzić z miejsca na miejsce i prosić o jałmużnę z czystym sumieniem niż niegodnie przyjmować święcenia. Idź w pokoju, a ja udam się do Ziemi Świętej”.
Pobyt w Ziemi Świętej wywarł na nim wielkie wrażenie. Zapragnął tam pozostać, lecz Patriarcha Jerozolimy doradził mu, aby wrócił do monasteru na wyspie Patmos. Święty powrócił do swego monasteru. Będąc kapłanem poświęcał wiele czasu uczniom cerkiewnej szkoły na wyspie Patmos. Dzięki temu wielu z nich zostało później mnichami.
W 1935 roku ojciec Amfilochiusz został wybrany na przełożonego monasteru. W tym samym roku wyspę zajęły włoskie wojska. Po tym, gdy Włosi zabronili nauczać dzieci języka greckiego, Starzec zaczął organizować tajne lekcje, przypominające te z czasów niewoli tureckiej. Działania Starca rozzłościły włoskie władze. W 1937 roku został on wygnany z Patmosu.
Kolejne lata życia spędził w Atenach oraz na Krecie. W 1939 powrócił na Patmos. Po powrocie zajmował się organizacją życia mniszego, w różnych miejscach kładł duchowe fundamenty pod monastery. Starzec pomagał wielu ludziom, zarówno duchowo jak i materialnie. Wiele razy powtarzał swoim duchowym dzieciom: „Nie chcę Raju bez was”.
Starzec oddał swoją duszę Panu 16 kwietnia 1970 roku. W 1980 roku zostały wydobyte jego relikwie. 29 sierpnia 2018 roku Święty Synod Patriarchatu Konstantynopola podjął decyzję o kanonizacji Świętego.
Pouczenia Starca
Dla człowieka, który żyje bez Chrystusa, wszystko wydaje się trudne i niezrozumiałe.
Ten, kto niepokoi się, nie może myśleć racjonalnie. Okaż cierpliwość, a otrzymasz wieniec. Chcę abyś miał spokój w duszy.
Kiedy nie szukasz sobie usprawiedliwienia, Bóg oświeci drugiego człowieka, aby ci je dał.
Patrzmy na innych jak na większych od nas, niezależnie od tego ile mają wad. Zawsze pamiętajmy, że drugi człowiek też dąży tam gdzie my - do Królestwa Niebieskiego.
Modlitwa wszystko urządza. Czyni nic nieznaczącymi odległości. Zmienia ludzkie plany. Daje odwagę, wiarę i cierpliwość w naszym życiu.
Modlitwą uświęcasz miejsce w którym żyjesz i czynność, którą wykonujesz.
źródło
Pravoslavie.ru
Będąc młodym mnichem prowadził srogie życie ascetyczne. Po 7 latach życia w monasterze przyjął on postrzyżyny wielkiej schimy z rąk swego ojca duchowego - Starca Antoniadisa. W 1911 roku przełożony monasteru wysłał mnicha Amfilochiusza na Świętą Górę Athos, aby tam nauczył się rzeźbić w drewnie. Pobyt na Athosie przyniósł mu wiele duchowych korzyści.
W maju 1913 roku przełożony monasteru zdecydował, aby mnich Amfilochiusz przyjął święcenia diakońskie. W tym celu wysłano go na wyspę Kos, aby tam przyjął święcenia z rąk biskupa. Poczucie własnej niegodności zmusiło Amfilochiusza do tego, aby postąpić w inny sposób. Powiedział on do mnicha podróżującego razem z nim: „Bracie, nie jestem godny. Lepiej mi będzie chodzić z miejsca na miejsce i prosić o jałmużnę z czystym sumieniem niż niegodnie przyjmować święcenia. Idź w pokoju, a ja udam się do Ziemi Świętej”.
Pobyt w Ziemi Świętej wywarł na nim wielkie wrażenie. Zapragnął tam pozostać, lecz Patriarcha Jerozolimy doradził mu, aby wrócił do monasteru na wyspie Patmos. Święty powrócił do swego monasteru. Będąc kapłanem poświęcał wiele czasu uczniom cerkiewnej szkoły na wyspie Patmos. Dzięki temu wielu z nich zostało później mnichami.
W 1935 roku ojciec Amfilochiusz został wybrany na przełożonego monasteru. W tym samym roku wyspę zajęły włoskie wojska. Po tym, gdy Włosi zabronili nauczać dzieci języka greckiego, Starzec zaczął organizować tajne lekcje, przypominające te z czasów niewoli tureckiej. Działania Starca rozzłościły włoskie władze. W 1937 roku został on wygnany z Patmosu.
Kolejne lata życia spędził w Atenach oraz na Krecie. W 1939 powrócił na Patmos. Po powrocie zajmował się organizacją życia mniszego, w różnych miejscach kładł duchowe fundamenty pod monastery. Starzec pomagał wielu ludziom, zarówno duchowo jak i materialnie. Wiele razy powtarzał swoim duchowym dzieciom: „Nie chcę Raju bez was”.
Starzec oddał swoją duszę Panu 16 kwietnia 1970 roku. W 1980 roku zostały wydobyte jego relikwie. 29 sierpnia 2018 roku Święty Synod Patriarchatu Konstantynopola podjął decyzję o kanonizacji Świętego.
Pouczenia Starca
Dla człowieka, który żyje bez Chrystusa, wszystko wydaje się trudne i niezrozumiałe.
Ten, kto niepokoi się, nie może myśleć racjonalnie. Okaż cierpliwość, a otrzymasz wieniec. Chcę abyś miał spokój w duszy.
Kiedy nie szukasz sobie usprawiedliwienia, Bóg oświeci drugiego człowieka, aby ci je dał.
Patrzmy na innych jak na większych od nas, niezależnie od tego ile mają wad. Zawsze pamiętajmy, że drugi człowiek też dąży tam gdzie my - do Królestwa Niebieskiego.
Modlitwa wszystko urządza. Czyni nic nieznaczącymi odległości. Zmienia ludzkie plany. Daje odwagę, wiarę i cierpliwość w naszym życiu.
Modlitwą uświęcasz miejsce w którym żyjesz i czynność, którą wykonujesz.
źródło
Pravoslavie.ru
Przyjaciele Boga: Starzec Filoteusz (Zerwakos)
Sylwetki współczesnych świętych i starców, kontynuatorów tradycji Świętych Ojców.
Przyjaciele Boga: Święta Sofia z Klisury
Sylwetki współczesnych świętych i starców, kontynuatorów tradycji Świętych Ojców.