Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Dzień imienin biskupa supraskiego Andrzeja
Sławomir Kiryluk, 27 lipca 2019
17 lipca Cerkiew prawosławna wspomina świętego Andrzeja, arcybiskupa Krety. To święty szczególnie czczony w Supraskim Monasterze, gdzie znajduje się jedyna w Polsce cząstka jego świętych relikwii. Ikona z relikwiarzem jest wystawiana na środek cerkwi co roku w pierwszym tygodniu Wielkiego Postu podczas czytania Wielkiego Kanonu Pokutnego św. Andrzeja. Hierarcha z Krety to również niebiański patron biskupa supraskiego Andrzeja.
Tego dnia Świętej Liturgii w cerkwi Zwiastowania w Supraskim Monasterze przewodniczył biskup Andrzej w asyście dziekanów dekanatów białostockiego, sokólskiego, gródeckiego, przybyłych duchownych i braci. Podczas Liturgii w cerkwi obecny był arcybiskup bielski Grzegorz. Po zakończeniu hierarcha, duchowni i wszyscy obecni w cerkwi złożyli solenizantowi najserdeczniejsze życzenia.
Święty Andrzej urodził się w Damaszku około 660 r. Do siódmego roku życia był niemową, a przemówił dopiero do przyjęciu Eucharystii. W wieku czternastu lat wyrzekł się życia świeckiego i postanowił zostać mnichem. Wyruszył w podróż do Jerozolimy i tam, w monasterze św. Sawy Uświęconego, złożył śluby zakonne. Stąd też czasami nazywany jest Andrzejem z Jerozolimy. Wkrótce zasłynął z ascetycznego trybu życia i nieprzeciętnej mądrości. Wzięto go do siedziby Patriarchatu Jerozolimskiego i poręczono funkcję pisarza w kancelarii.
W 679 r., jako przedstawiciel patriarchatu, Andrzej uczestniczył w VI Soborze Powszechnym w Konstantynopolu. Zaraz potem został wyświęcony na diakona soboru św. Zofii Mądrości Bożej. Około 700 r., za panowania cesarza Justyniana II, mianowano go biskupem Gortyny na Krecie. Funkcję tę sprawował do śmierci w 712-726 r. Niektóre źródła podają też rok 740.
Św. Andrzej znany jest jako kaznodzieja i poeta. Uważa się go za twórcę pierwszych utworów zwanych kanonami. Jest autorem “Wielkiego Kanonu Pokutnego”, który do dziś czytany jest w prawosławnych świątyniach w pierwszym tygodniu i w środę piątego tygodnia Wielkiego Postu. Napisał też kanon na Boże Narodzenie oraz pieśni liturgiczne na inne wielkie święta cerkiewne. Cerkiew tytułuje go wielkim nauczycielem pokuty i czci powszechnym kultem. Święty przedstawiany jest w greckich biskupich szatach (z dużymi krzyżami), zazwyczaj w scenie, gdy w modlitewnym geście kieruje ręce ku “Chrystusowi w obłoku”. Ma krótką brodę i niewielką łysinę czołową.
Fotografie: Sławomir Kiryluk
Za: monaster-suprasl.pl
Tego dnia Świętej Liturgii w cerkwi Zwiastowania w Supraskim Monasterze przewodniczył biskup Andrzej w asyście dziekanów dekanatów białostockiego, sokólskiego, gródeckiego, przybyłych duchownych i braci. Podczas Liturgii w cerkwi obecny był arcybiskup bielski Grzegorz. Po zakończeniu hierarcha, duchowni i wszyscy obecni w cerkwi złożyli solenizantowi najserdeczniejsze życzenia.
Święty Andrzej urodził się w Damaszku około 660 r. Do siódmego roku życia był niemową, a przemówił dopiero do przyjęciu Eucharystii. W wieku czternastu lat wyrzekł się życia świeckiego i postanowił zostać mnichem. Wyruszył w podróż do Jerozolimy i tam, w monasterze św. Sawy Uświęconego, złożył śluby zakonne. Stąd też czasami nazywany jest Andrzejem z Jerozolimy. Wkrótce zasłynął z ascetycznego trybu życia i nieprzeciętnej mądrości. Wzięto go do siedziby Patriarchatu Jerozolimskiego i poręczono funkcję pisarza w kancelarii.
W 679 r., jako przedstawiciel patriarchatu, Andrzej uczestniczył w VI Soborze Powszechnym w Konstantynopolu. Zaraz potem został wyświęcony na diakona soboru św. Zofii Mądrości Bożej. Około 700 r., za panowania cesarza Justyniana II, mianowano go biskupem Gortyny na Krecie. Funkcję tę sprawował do śmierci w 712-726 r. Niektóre źródła podają też rok 740.
Św. Andrzej znany jest jako kaznodzieja i poeta. Uważa się go za twórcę pierwszych utworów zwanych kanonami. Jest autorem “Wielkiego Kanonu Pokutnego”, który do dziś czytany jest w prawosławnych świątyniach w pierwszym tygodniu i w środę piątego tygodnia Wielkiego Postu. Napisał też kanon na Boże Narodzenie oraz pieśni liturgiczne na inne wielkie święta cerkiewne. Cerkiew tytułuje go wielkim nauczycielem pokuty i czci powszechnym kultem. Święty przedstawiany jest w greckich biskupich szatach (z dużymi krzyżami), zazwyczaj w scenie, gdy w modlitewnym geście kieruje ręce ku “Chrystusowi w obłoku”. Ma krótką brodę i niewielką łysinę czołową.
Fotografie: Sławomir Kiryluk
Za: monaster-suprasl.pl