publicystyka: Niech ziemia cała śpiewa Bogu

Niech ziemia cała śpiewa Bogu

07 stycznia 2019

Zapraszamy do lektury kazania na I-szy dzień Bożego Narodzenia. Artykuł pochodzi z „Wiadomości Metropolii Prawosławnej w Polsce” No. 1 (9) – 1 stycznia 1939 r. Pisownia oryginalna.
 
Niech ziemia cała śpiewa Bogu (Irmos)

Nic nie mówcie, nawet nic nie myślcie, lecz tylko śpiewajcie. Dusza bywa czasem w takim stanie, że człowiek pragnie tylko śpiewać. I czyż nie w takim nastroju jesteśmy obecnie, gdy od wczorajszego wieczora, z małymi przerwami, cały czas śpiewamy? Nie wiem jak komu, ale mnie cały czas dźwięczą w uszach urywki sław świętych pieśni: „Niebo i ziemia niech się dziś, według proroctwa, radują”. „Dziś Chrystus Pan rodzi się w Betlejem od Dziewicy”. (Stichira). „Jako że dla nas narodziło się Dzieciątko, wiekuisty Bóg” (Kondak). Głowa pełna jest świętych pieśni i nie chce się nic mówić, lecz tylko chce się śpiewać, przez cały dzień śpiewać. I ja wyszedłem powiedzieć, że nic powiedzieć nie mogę. Mógł bym tylko rzec: „Ach jak dobrze jest”. I widzę, że każdy chce tylko to powiedzieć. I czyż trzeba jeszcze coś mówić? Są rzeczy większe od słów. Czy nie lepiej jest okryć je świętym milczeniem? Przyjęte jest w pierwszym dniu Wielkanocy nie wygłaszać kazania. A Boże Narodzenie jest przecież drugą Wielkanocą, i tak nazwane jest w księgach kościelnych: „Narodzenie Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa. Wielkanoc. Święto trzydniowe. (Typikon i Psałterz, 25 grudnia). W starożytnych świątyniach nieraz cały lud wzywano do wzniesienia okrzyku do Boga: „Wykrzyknijcie Bogu Jakóbowemu” (Ps. LXXXI, 2). W dniu dzisiejszym, bardziej niż kiedykolwiek, należałoby wszystkim, całej ziemi, wykrzyknąć do Boga: „Wykrzykajcie Panu wszystka ziemio!” (Ps. XCIX, 4; C, 1). Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać CI będzie” (Ps. LXVI, 4). Amen

Fot. Adam Falkowski