publicystyka: Kontakion ku czci św. Jana Chrzciciela

Kontakion ku czci św. Jana Chrzciciela

tłum. Michał Diemianiuk, 08 lipca 2018

Proponujemy waszej uwadze kontakion ku czci świętego proroka, Poprzednika i Chrzciciela Pańskiego Jana, poświęcony jego poczęciu i narodzeniu. Odnośnie autorstwa istnieją pewne wątpliwości. W niektórych rękopisach jest on przypisywany nieznanemu hymnografowi Dometiuszowi, zaś w większości rękopisów jako autora podaje się świętego mnicha Romana Melodosa [cs. Sładkopiewiec – przyp. tłum]

Święty mnich Roman Melodos (480-560) – żył współcześnie ze świętym cesarzem Justynianem i być może był jego doradcą, obrońca prawosławia, autor około 100 kontakionów (obszernych i złożonych teologicznych hymnów) – napisał kilka hymnów ku czci świętego Jana Chrzciciela, który był gorąco czczony w Konstantynopolu. Wystarczy powiedzieć, że jeden z najstarszych monasterów w cesarskim mieście – Studion – był poświęcony Poprzednikowi.

Teologia kontakionu mówi o narodzeniu Jana Poprzednika, jako o zwycięstwie życia nad śmiercią, jej rozkwitu nad bezpłodnością. Razem z tym narodzenie świętego Jana Poprzednika z bezpłodnej matki przepowiada Narodzenie Chrystusa z Czystej Dziewicy.


Wstęp pierwszy:
Teraz bezpłodna Chrystusowego Poprzednika rodzi,
I on jest wypełnieniem wszelkich proroctw.
Wszak Którego prorocy przepowiadali,
Na Niego w Jordanie rękę położył
I jawił się Bożego Słowa
Głosicielem, Prorokiem i Poprzednikiem.

Wstęp drugi:
Teraz bezpłodna Chrystusowego Poprzednika rodzi,
Herolda i Proroka przyjścia Chrystusa,
Oswobodzić Zachariasza od braku głosu
I Elżbietę od bezpłodności.
Z nich bowiem urodził się
Głosiciel, Prorok i Poprzednik.

„Betlejem Eden”:
Wychwalmy dzisiaj Poprzednika Pańskiego,
Jego kapłanowi Elżbieta urodziła
Z łona bezpłodnego, ale nie bez nasienia.
Chrystus zaś Jedyny ziemię przeszedł nieprzechodzoną, bez nasienia.
Jana urodziła bezpłodna,
Ale bez męża go nie urodziła.
Jezusa zaś ocienieniem
Ojca i Ducha Bożego Czysta Dziewica urodziła.
Ale urodzonego z Dziewicy, od bezpłodnej urodzony jest
Głosiciel, Prorok i Poprzednik.

Jezusa Chrystusa prawdziwego Boga naszego
Dawniej Izajasz, a także prorocy wszyscy
W obrazach widzieli, prawdy znakach.
Ale on przecież większym, jak napisano, od Proroka się jawi.
Przecież Boga Słowa, o Kim przepowiadali oni,
W ciele on widział i dotknął Go.
I przed Narodzeniem ogłasza
Podrygami swoimi całemu światu radość,
Gdyż pierwszy się jawił Słowa Bożego ukazania się
Głosicielem, Prorokiem i Poprzednikiem

Ze staraniem, bracie, teraz do Łukasza przystąpmy,
Który pokazał nam Jana narodzenie.
I poznajmy dziecię ponad nadzieją.
I zapytajmy teraz Zachariasza: Jak to się dokonuje?
Jak on, zamilknąwszy, znowu zawołał do wszystkich?
Jak on, związany, zaczął mówić?
Jakże o tym wszystkim obwieściło się
Przez Gabriela archanioła, który powiedział niegdyś do niego:
„Ten, którego ty rodzisz, Wielkiego Króla będzie
Głosicielem, Prorokiem i Poprzednikiem”.

Teraz widzenia anioła nauczmy się.
On zjawił się mu wyraźnie, okadzającemu Zachariaszowi,
W najświętszej, jak napisano, świątyni.
Przecież straszne miejsce jest godne zaufania, obce oszustwu.
Ale on zasmucił się i nie uwierzył.
Gdyż strach owładnął nim całym,
Dziwne widzenie, dziwne słowo
Powiedział anioł: „Wysłuchaj mnie, o kapłanie!
Będziesz miał syna Jana, i Bożego słowa
Głosiciela, Proroka i Poprzednika”.

Starzec zaś, ujrzawszy widzenie, boi się.
Z wielki strachem do Gabriela się zwraca:
„Za naród mój teraz wznosić modlitwy
Wszedłem do świątyni Wszechwładcy, Bogu Wszechszczodremu.
Ale Sam On teraz do mnie się zwraca.
Dziwne [rzeczy] mówi i nie do przyjęcia.
Przecież ja w licznych zestarzałem się latach.
Słaba jest we mnie natura i w małżonce mojej.
Z bezpłodnego łona jak ma narodzić się, powiedz mi,
Głosiciel, Prorok i Poprzednik?”

„Wygnaj teraz, człowiecze, z rozumu
Ucisk trudności i swoją niewiarę”
Starcowi niezwłocznie Gabriel odpowiedział.
„Co wśród ludzi jest niemożliwe, Bogu jest możliwe.
Poznałeś ty dawniej bezpłodne, co urodziły.
Przecież Izaaka urodziła bezpłodna.
Sam Bóg ukazał się patriarsze
I błogosławił go, aby syna zrodził.
I jak było poprzednio, urodzi się syn tobie
Głosiciel, Prorok i Poprzednik”.

Synu Boży, Ty jesteś niemającym początku Bogiem
I z niemającym początku Ojcem współtronujesz i z Duchem,
Niewypowiedzianie, niewyrażalnie zrodzony z Dziewicy,
Z powodu na ludzi, człowiekiem prawdziwym bez zmiany się stałeś.
Wszystkim daruj chwałę i przebaczenie
I nawrócenie przychodzącym do Ciebie.

I zbaw wszystkich przez modlitwy
Najnieskalanej Twojej Matki i chwalebnego Chrzciciela.
Gdyż on sam modli się za wszystkich, gdyż jest on
Głosicielem, Prorokiem i Poprzednikiem.

Święty mnich Roman Melodos

za: pravoslavie.ru
zjd. za: pravoslavie.ru