Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Wspomnienie Ojca Włodzimierza Bogusa
Igor Dacewicz, 28 maja 2018
Dnia 26 maja bieżącego roku przypadła jedna z wielu okazji liturgicznego wspomnienia zmarłych - sobota rodzicielska (cs. Troickaja Roditielskaja Subbota). Tego dnia, w obliczu nadchodzącego święta Pięćdziesiątnicy, Cerkiew prawosławna wzywa do modlitewnej refleksji nad przemijaniem i wspomnienia naszych zmarłych bliskich.
W sobotni poranek niewielka świątynia pod wezwaniem św. młodzieńca męczennika Gabriela Zabłudowskiego, we wsi Malinniki wypełniła się wiernymi, którzy przybyli, aby wspomnieć braci i siostry, którzy odeszli do wieczności. Podczas Boskiej Liturgii pod przewodnictwem arcybiskupa bielskiego Grzegorza, w sposób szczególny modlono się za duszę śp. ks. protodiakona Włodzimierza Bogusa, który 10 lat temu zakończył ziemską wędrówkę i spoczął na miejscowym cmentarzu. Wędrówkę, z którą nieodłącznie był kojarzony, ponieważ przez wiele lat swej diakońskiej posługi podążał pieszo niemal wszystkimi trasami pątniczymi.
W okolicznościowej mowie arcybiskup Grzegorz wspominał o. Włodzimierza jako człowieka życzliwego, kochającego Chrystusa i głęboko oddanego służbie kapłańskiej. Każdy, kto znał zmarłego, pamięta jego ciepłe oblicze, prostą, gorącą wiarę, wielkie poczucie humoru oraz przywiązanie do Cerkwi. Był człowiekiem obowiązkowym, zaangażowanym we wszystko, czego się podejmował. Pozostał w pamięci bliskich jako dobryj czełowiek i pastyr.
Ksiądz protodiakon Włodzimierz Bogus urodził się 15 lutego 1942 r. w Knyszewiczach, w powiecie sokólskim. Po ukończeniu Seminarium Duchownego przyjął święcenia lektorskie z rąk Jego Ekscelencji Najprzewielebniejszego Nikanora, Biskupa Białostockiego i Gdańskiego i mianowany został psalmistą parafii w Kożanach, a następnie w Krynkach. 15 lipca 1973 r. przyjął sakrament małżeństwa z Marią Sochą. 29 lipca tegoż roku biskup Nikanor udzielił lektorowi Włodzimierzowi święceń diakońskich i przeniósł do parafii katedralnej w Białymstoku. 7 lutego 1983 r. został przeniesiony przez Jego Ekscelencję Biskupa Białostockiego i Gdańskiego Sawę na nowo powstałą białostocką parafię Świętego Ducha, w której trudził się do końca swego życia.
Wiecznaja Wasza pamiat` Dorohoj Otiec Władimir!
W sobotni poranek niewielka świątynia pod wezwaniem św. młodzieńca męczennika Gabriela Zabłudowskiego, we wsi Malinniki wypełniła się wiernymi, którzy przybyli, aby wspomnieć braci i siostry, którzy odeszli do wieczności. Podczas Boskiej Liturgii pod przewodnictwem arcybiskupa bielskiego Grzegorza, w sposób szczególny modlono się za duszę śp. ks. protodiakona Włodzimierza Bogusa, który 10 lat temu zakończył ziemską wędrówkę i spoczął na miejscowym cmentarzu. Wędrówkę, z którą nieodłącznie był kojarzony, ponieważ przez wiele lat swej diakońskiej posługi podążał pieszo niemal wszystkimi trasami pątniczymi.
W okolicznościowej mowie arcybiskup Grzegorz wspominał o. Włodzimierza jako człowieka życzliwego, kochającego Chrystusa i głęboko oddanego służbie kapłańskiej. Każdy, kto znał zmarłego, pamięta jego ciepłe oblicze, prostą, gorącą wiarę, wielkie poczucie humoru oraz przywiązanie do Cerkwi. Był człowiekiem obowiązkowym, zaangażowanym we wszystko, czego się podejmował. Pozostał w pamięci bliskich jako dobryj czełowiek i pastyr.
Ksiądz protodiakon Włodzimierz Bogus urodził się 15 lutego 1942 r. w Knyszewiczach, w powiecie sokólskim. Po ukończeniu Seminarium Duchownego przyjął święcenia lektorskie z rąk Jego Ekscelencji Najprzewielebniejszego Nikanora, Biskupa Białostockiego i Gdańskiego i mianowany został psalmistą parafii w Kożanach, a następnie w Krynkach. 15 lipca 1973 r. przyjął sakrament małżeństwa z Marią Sochą. 29 lipca tegoż roku biskup Nikanor udzielił lektorowi Włodzimierzowi święceń diakońskich i przeniósł do parafii katedralnej w Białymstoku. 7 lutego 1983 r. został przeniesiony przez Jego Ekscelencję Biskupa Białostockiego i Gdańskiego Sawę na nowo powstałą białostocką parafię Świętego Ducha, w której trudził się do końca swego życia.
Wiecznaja Wasza pamiat` Dorohoj Otiec Władimir!
