Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Piąta niedziela Wielkiego Postu: o świętej Marii Egipcjance
tłum. Katarzyna Ryżko, 17 kwietnia 2016
W piątą niedzielę Wielkiego Postu wspomina się świętą Marię Egipcjankę. Tego dnia, na przykładzie świętej Marii, Cerkiew w sposób szczególny uczy nas pokuty.
Zanim święta Maria dowiedziała się o Chrystusie i poznała Jego nauczanie, prowadziła grzeszne i rozwiązłe życie. Współcześnie taka postawa bywa niekiedy gloryfikowana, grzeszne życie wydaje się atrakcyjne i warte naśladowania. Nie ma w nim potrzeby skruchy i pokuty.
Jak, bez skruchy, rozmawiać o najważniejszej tajemnicy życia, wcielenia Słowa Bożego i o tym, że jest ono związane z cnotą czystości? Jak ośmielić się przyznać, że dzięki czystości Bogurodzicy cała ludzkość została obdarzona zbawieniem? Z kim podzielić się skrytą mądrością, że człowiek to nie tylko dusza, ale i ciało? Kto usłyszy i zrozumie, że ciało chrześcijanina jest czyste i święte, pokrewne Ciału Chrystusa, omyte wodą z chrztu, pomazane świętym mirem, przyjmującym życiodajne Ciało Chrystusa? Zbędnym byłoby zwrócenie się ze słowami: „Czy nie wiecie, że ciała wasze są świątyniami Ducha Świętego?” Tylko, gdy przyniesiemy Bogu szczerą skruchę, dzięki Świętemu Duchowi dowiemy się, ku czemu dane nam jest ciało i zobowiążemy się do śmierci bronić czystości, którą mieli w swoich ciałach święci męczennicy, złączeni z siłą Krzyża Chrystusowego i Zmartwychwstaniem.
Jakim będzie nasz post, bez jasnego i dokładnego rozróżnienia dobra i zła, patrząc na życie świętej Marii? Jak dusza podobna do grzesznicy, która pokochała tak wiele, przyniesie płacz: nad sobą, nad Chrystusem i wszystkimi, za których Chrystus przyszedł przyjąć cierpienia?!
Zanim święta Maria dowiedziała się o Chrystusie i poznała Jego nauczanie, prowadziła grzeszne i rozwiązłe życie. Współcześnie taka postawa bywa niekiedy gloryfikowana, grzeszne życie wydaje się atrakcyjne i warte naśladowania. Nie ma w nim potrzeby skruchy i pokuty.
Jak, bez skruchy, rozmawiać o najważniejszej tajemnicy życia, wcielenia Słowa Bożego i o tym, że jest ono związane z cnotą czystości? Jak ośmielić się przyznać, że dzięki czystości Bogurodzicy cała ludzkość została obdarzona zbawieniem? Z kim podzielić się skrytą mądrością, że człowiek to nie tylko dusza, ale i ciało? Kto usłyszy i zrozumie, że ciało chrześcijanina jest czyste i święte, pokrewne Ciału Chrystusa, omyte wodą z chrztu, pomazane świętym mirem, przyjmującym życiodajne Ciało Chrystusa? Zbędnym byłoby zwrócenie się ze słowami: „Czy nie wiecie, że ciała wasze są świątyniami Ducha Świętego?” Tylko, gdy przyniesiemy Bogu szczerą skruchę, dzięki Świętemu Duchowi dowiemy się, ku czemu dane nam jest ciało i zobowiążemy się do śmierci bronić czystości, którą mieli w swoich ciałach święci męczennicy, złączeni z siłą Krzyża Chrystusowego i Zmartwychwstaniem.
Jakim będzie nasz post, bez jasnego i dokładnego rozróżnienia dobra i zła, patrząc na życie świętej Marii? Jak dusza podobna do grzesznicy, która pokochała tak wiele, przyniesie płacz: nad sobą, nad Chrystusem i wszystkimi, za których Chrystus przyszedł przyjąć cierpienia?!
Protoprezbiter Aleksander Szargunow
za: Czytania na każdy dzień Wielkiego Postu, Dementiew D. W.-M., Monaster Spotkania Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej, 2009.
Troparion św. Marii Egipcjanki
Po przejściu wód Jordanu, znalazłaś pokój od namiętności i uciekłaś od pokus cielesnych: i nas, swymi modlitwami, zbaw od grzechów.
Swoim pustelniczym życiem, Mario, zadziwiłaś wszystkich: i zastępy Aniołów, i grupy ludzi, żyjąc bezcieleśnie, przezwyciężając grzeszną naturę bytu, dzięki czemu jak w powietrzu przeszłaś Jordan.
Z rosyjskiego tłumaczyła Katarzyna Ryżko.