Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Siła Zmartwychwstania Pańskiego
tłum. Anna Kindziuk, 31 października 2017
„Przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach” (Flp 3,10)
Jezus Chrystus umarł na krzyżu. Jakże ciężko było to przeżyć Jego apostołom, przyjaciołom, wszystkim uczniom. Do ostatniej chwili mieli oni nadzieję, oczekiwali na cud, który zapobiegnie nieszczęściu. Ale niestety, bezlitosna śmierć obróciła wniwecz wszystkie ich nadzieje i marzenia.
Czyż nie zdarzało się niektórym z nas doświadczać czegoś podobnego? Czyż nie miały miejsca w naszym życiu niewyjaśnione zdarzenia, rozdzierające duszę doświadczenia, nieodgadnione zadania, z powodu których mieliśmy wrażenie, że słońce zgasło a księżyc nie świeci? To, czego przyszło doświadczyć pierwszym chrześcijanom patrząc na mogiłę Tego, Który był dla nich najdroższy – czyż nie przydarza się i nam?
Najcięższe uderzenia losu spadają na nas nieoczekiwanie, pojawia się śmierć, która zabiera nam to, co najdroższe, a my wręcz kamieniejemy z bólu. Najcięższym dla uczniów Chrystusa był fakt, iż w swoim ciasnym myśleniu mogli oni widzieć w owej śmierci kres swoich oczekiwań. Z Jego słów zrozumieli oni, iż On sam był Życiem i Prawdą, że wierząc w Niego nie ujrzą oni śmierci, że Ojciec w Nim przebywa. Jak w związku z tym mogli oni pojąć Jego śmierć fizyczną?
O bracia, czy rzeczywiście chcecie pojąć drogi i zamierzenia Boże? Czy rzeczywiście szukacie przyczyny i wyjaśnienia wszystkich wydarzeń zamiast po prostu zaufać Bogu? Gdzie jest wasza wiara? Z pełnym zaufaniem do Boga mamy do czynienia tylko wtedy, kiedy nie jesteśmy w stanie doświadczać i widzieć czegokolwiek przed sobą. Jakże często nasze odrodzenie dokonuje się w wielkim bólu, zamieci życiowej, rozczarowaniu, pogrzebanych marzeniach. Poprzez uśmiercenie naszego ciała, pokonanie naszej dumy dokonuje się podporządkowanie prawu miłości.
Zmartwychwstanie Chrystusa było tak nagłe jak trzęsienie ziemi. Praktycznie nikt na to nie czekał – wydawało się to niemożliwym. Jednakże „moc zmartwychwstania Jego” wyzwoli także was. Pozostawajcie niezachwiani w mroku a światło, siła i miłość rozjaśnią was. Nie odżegnujcie się od nadziei. Wydaje się On martwym, jednakże jest żywy na wieki i kocha was miłością wieczną. Wasze zwycięstwo posłuży jako zwycięstwo dla innych. Bóg przejawi w was Swoją siłę. Ludzie ujrzą waszą wiarę, pokorę w próbie, cierpliwość, radość duchową pośród smutku, nienaruszalny pokój wśród burz życiowych i powiedzą: „Oto owoc Jego zmartwychwstania”.
Tą siło Chrystusa, która dokonuje się w waszej niemocy, dane wam będzie wypełnić niewykonalne i osiągnąć nieosiągalne.
Fot. Aleksander Wasyluk / orthphoto.net
Czyż nie zdarzało się niektórym z nas doświadczać czegoś podobnego? Czyż nie miały miejsca w naszym życiu niewyjaśnione zdarzenia, rozdzierające duszę doświadczenia, nieodgadnione zadania, z powodu których mieliśmy wrażenie, że słońce zgasło a księżyc nie świeci? To, czego przyszło doświadczyć pierwszym chrześcijanom patrząc na mogiłę Tego, Który był dla nich najdroższy – czyż nie przydarza się i nam?
Najcięższe uderzenia losu spadają na nas nieoczekiwanie, pojawia się śmierć, która zabiera nam to, co najdroższe, a my wręcz kamieniejemy z bólu. Najcięższym dla uczniów Chrystusa był fakt, iż w swoim ciasnym myśleniu mogli oni widzieć w owej śmierci kres swoich oczekiwań. Z Jego słów zrozumieli oni, iż On sam był Życiem i Prawdą, że wierząc w Niego nie ujrzą oni śmierci, że Ojciec w Nim przebywa. Jak w związku z tym mogli oni pojąć Jego śmierć fizyczną?
O bracia, czy rzeczywiście chcecie pojąć drogi i zamierzenia Boże? Czy rzeczywiście szukacie przyczyny i wyjaśnienia wszystkich wydarzeń zamiast po prostu zaufać Bogu? Gdzie jest wasza wiara? Z pełnym zaufaniem do Boga mamy do czynienia tylko wtedy, kiedy nie jesteśmy w stanie doświadczać i widzieć czegokolwiek przed sobą. Jakże często nasze odrodzenie dokonuje się w wielkim bólu, zamieci życiowej, rozczarowaniu, pogrzebanych marzeniach. Poprzez uśmiercenie naszego ciała, pokonanie naszej dumy dokonuje się podporządkowanie prawu miłości.
Zmartwychwstanie Chrystusa było tak nagłe jak trzęsienie ziemi. Praktycznie nikt na to nie czekał – wydawało się to niemożliwym. Jednakże „moc zmartwychwstania Jego” wyzwoli także was. Pozostawajcie niezachwiani w mroku a światło, siła i miłość rozjaśnią was. Nie odżegnujcie się od nadziei. Wydaje się On martwym, jednakże jest żywy na wieki i kocha was miłością wieczną. Wasze zwycięstwo posłuży jako zwycięstwo dla innych. Bóg przejawi w was Swoją siłę. Ludzie ujrzą waszą wiarę, pokorę w próbie, cierpliwość, radość duchową pośród smutku, nienaruszalny pokój wśród burz życiowych i powiedzą: „Oto owoc Jego zmartwychwstania”.
Tą siło Chrystusa, która dokonuje się w waszej niemocy, dane wam będzie wypełnić niewykonalne i osiągnąć nieosiągalne.
Fot. Aleksander Wasyluk / orthphoto.net
za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014