Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Polegajcie na Bogu
tłum. Anna Kindziuk, 02 sierpnia 2017
Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się! (Mk. 6,50)
W trakcie burzy, kiedy Apostołowie bali się najmocniej, nagle usłyszeli znajomy głos: «Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się!» (Mk. 6,50). Następnie burza ucichła, wiatr przestał hulać. Uczniowie byli wręcz porażeni tą nagłą zmianą. Jednakże skąd się wzięło to zdziwienie? – przecież w przeddzień byli oni świadkami równie niesamowitego cudu. Ewangelia odpowiada: „Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy, że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.” (Mk. 6,52)
Za każdym razem, kiedy nie rozumiemy głosu Bożego i zapominamy o Jego miłosierdziu oraz mamy wątpliwości odnośnie Jego pomocy – pamiętajmy, iż przyczyną takiego stanu rzeczy są nie problemy z pamięcią a chłód uczuciowy, który wynika z tego, iż nasze serce jest skamieniałe.
Treść wewnętrzna, pouczający wymiar oraz duchowa łączność cudów, które się wydarzyły, umknęły uwadze uczniów, podczas gdy Bóg zadał im przecież tę samą lekcję: Polegajcie na Mnie, a wszystko Moje będzie i Wasze, pomoc przyjdzie zawsze, jednakże w Moim czasie, nie Waszym.
Każde cudo było potwierdzeniem tej niewyczerpanej miłości, która przejawia się w życiu każdego z nas i będzie przejawiać się nieskończenie dla tych, kto uwierzył. Ręka Boża nie zdradza nikogo, albowiem „Jego łaska na wieki” (Ps. 135,6). Cuda czynione przez Chrystusa były wezwaniem dla Jego uczniów do wzrastania w wierze na podstawie doświadczenia, ażeby mogli oni z odnowionymi siłami powrócić do swojej posługi.
Od tamtego czasu nic się nie zmieniło: łaska Chrystusa nadal trwa „na wieki”. Również i my, bez strachu, możemy przystąpić do walki z życiem ażeby siłą Chrystusa zwyciężyć wszelkiego wroga.
Jednakże każdego dnia należy odnawiać w sobie tę siłę, aby jej nie utracić. Rozpoczynając dzień, w którym to nierzadko czeka na nas mnóstwo trudności oraz mniejszych lub większych prób, powinniśmy, przede wszystkim, zawierzyć siebie Chrystusowi! Wtedy w spokoju możemy oczekiwać na nieznaną nam przyszłość. Chrystus zawsze wyprowadzi nas z niej zwycięsko!
W trakcie burzy, kiedy Apostołowie bali się najmocniej, nagle usłyszeli znajomy głos: «Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się!» (Mk. 6,50). Następnie burza ucichła, wiatr przestał hulać. Uczniowie byli wręcz porażeni tą nagłą zmianą. Jednakże skąd się wzięło to zdziwienie? – przecież w przeddzień byli oni świadkami równie niesamowitego cudu. Ewangelia odpowiada: „Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy, że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.” (Mk. 6,52)
Za każdym razem, kiedy nie rozumiemy głosu Bożego i zapominamy o Jego miłosierdziu oraz mamy wątpliwości odnośnie Jego pomocy – pamiętajmy, iż przyczyną takiego stanu rzeczy są nie problemy z pamięcią a chłód uczuciowy, który wynika z tego, iż nasze serce jest skamieniałe.
Treść wewnętrzna, pouczający wymiar oraz duchowa łączność cudów, które się wydarzyły, umknęły uwadze uczniów, podczas gdy Bóg zadał im przecież tę samą lekcję: Polegajcie na Mnie, a wszystko Moje będzie i Wasze, pomoc przyjdzie zawsze, jednakże w Moim czasie, nie Waszym.
Każde cudo było potwierdzeniem tej niewyczerpanej miłości, która przejawia się w życiu każdego z nas i będzie przejawiać się nieskończenie dla tych, kto uwierzył. Ręka Boża nie zdradza nikogo, albowiem „Jego łaska na wieki” (Ps. 135,6). Cuda czynione przez Chrystusa były wezwaniem dla Jego uczniów do wzrastania w wierze na podstawie doświadczenia, ażeby mogli oni z odnowionymi siłami powrócić do swojej posługi.
Od tamtego czasu nic się nie zmieniło: łaska Chrystusa nadal trwa „na wieki”. Również i my, bez strachu, możemy przystąpić do walki z życiem ażeby siłą Chrystusa zwyciężyć wszelkiego wroga.
Jednakże każdego dnia należy odnawiać w sobie tę siłę, aby jej nie utracić. Rozpoczynając dzień, w którym to nierzadko czeka na nas mnóstwo trudności oraz mniejszych lub większych prób, powinniśmy, przede wszystkim, zawierzyć siebie Chrystusowi! Wtedy w spokoju możemy oczekiwać na nieznaną nam przyszłość. Chrystus zawsze wyprowadzi nas z niej zwycięsko!
Fot. Adrian Kazimiruk / orthphoto.net
za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014