Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Aby życie przyniosło rezultaty
tłum. Anna Kindziuk, 12 lipca 2017
Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. (Mt, 16,24)
Fot. Adrian Kazimiruk / orthphoto.net
za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014
Czy rzeczywiście pojmujemy dogłębnie sens słów „niech zaprze się samego siebie”? Teoretycznie każdy z nas wie, że należy żyć dla innych, że egoizm jest ogromną wadą. Ale czy naprawdę rozumiemy, co to oznacza – zaprzeć się samego siebie? I czy wypełniamy te słowa i idziemy za Chrystusem?
Dopóki człowiek w pełni, zupełnie nie przestał egzystować dla siebie, nic jeszcze nie umie. Nie jest on w stanie podążać za Chrystusem dopóki nie zrozumie, iż całą swoją wolę, siłę, życie i siebie samego powinien oddać Bogu i bliźniemu.
Bóg daje wiele wskazówek w tym temacie, na przykład: „jeśli ziarno pszenicy naprzód nie umrze, nie może ono przynieść płodu”. Tylko umierając codziennie dla samych siebie, nasze życie może przynieść płody godne prawdziwego chrześcijanina – te rezultaty, których oczekuje od nas Bóg, które są mu potrzebne i które staną się korzyścią również dla naszej duszy.
Jak możemy jeszcze w jakikolwiek sposób myśleć o sobie, kiedy mając zawsze przed sobą obraz Zbawcy, podążamy za Nim, naśladujemy Go? Oczy, zwrócone tylko i wyłącznie w Jego kierunku, nie mogą objąć już nic więcej, a kto za Nim podąża, zawsze kroczy słuszną drogą.
Dopóki człowiek w pełni, zupełnie nie przestał egzystować dla siebie, nic jeszcze nie umie. Nie jest on w stanie podążać za Chrystusem dopóki nie zrozumie, iż całą swoją wolę, siłę, życie i siebie samego powinien oddać Bogu i bliźniemu.
Bóg daje wiele wskazówek w tym temacie, na przykład: „jeśli ziarno pszenicy naprzód nie umrze, nie może ono przynieść płodu”. Tylko umierając codziennie dla samych siebie, nasze życie może przynieść płody godne prawdziwego chrześcijanina – te rezultaty, których oczekuje od nas Bóg, które są mu potrzebne i które staną się korzyścią również dla naszej duszy.
Jak możemy jeszcze w jakikolwiek sposób myśleć o sobie, kiedy mając zawsze przed sobą obraz Zbawcy, podążamy za Nim, naśladujemy Go? Oczy, zwrócone tylko i wyłącznie w Jego kierunku, nie mogą objąć już nic więcej, a kto za Nim podąża, zawsze kroczy słuszną drogą.
Fot. Adrian Kazimiruk / orthphoto.net
za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014