Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Gliniane naczynie codzienności
tłum. Anna Kindziuk, 19 czerwca 2017
Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas. (2 Kor. 4,7)
Jakiż to skarb? Apostoł Paweł mówi o tym w poprzedzającym wersecie: by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa. (2 Kor. 4,6)
Dlaczegóż to poznanie ma się dokonać w glinianych naczyniach? Apostoł Paweł daje nam w ten sposób do zrozumienia, że największe dary duchowe zawierają się w prostym, codziennym życiu, w naszych codziennych kontaktach z ludźmi, w najprostszych, zwykłych sytuacjach.
Niekiedy wydaje się nam, że skarbu tego należy szukać daleko i wysoko nad ziemią, chcielibyśmy odejść od świata sądząc, iż nasze duchowe pragnienia zostaną zaspokojone w oddali od ziemskiego zabiegania. Jednakże, unikając trudności i nieuniknionej walki, którym jesteśmy poddawani przebywając wśród ludzi, pozbawiamy siebie tej łaski, którą Bóg jest gotów nam podarować dla tej walki właśnie, pośród wszystkich trudności życiowych, także kontakcie z innymi, który często nie należy do miłych i prostych.
Pamiętajmy, iż „poznanie chwały Bożej” dokonuje się w glinianych naczyniach i będzie nam ono darowane w życiu codziennym. Jeśli dążymy do tego, aby poznać Krzyż Chrystusowy, to podnieśmy także nasz własny krzyż, uczyńmy to z pełnią wiary i bez narzekań. Krzyż ten jest udziałem każdego człowieka, często stanowią go codzienne, drobne troski i przeszkody, które drażnią nas swoją powtarzalnością. Być może właśnie ten krzyż, który chętnie zamienilibyśmy na jakiś inny, doprowadzi nas do naszego skarbu i jasności „poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa”.
Fot. Aleksander Wasyluk / orthphoto.net
za: Каждый день - подарок Божий. День за днем. Дневник православного священника. Москва Сибирская Благозвонница 2014