Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Konferencja „Kobieta w Cerkwi” w warszawskim CKP
Dominika Kovačević, 13 czerwca 2017
Kobieta w Cerkwi: temat niby oczywisty, na pewno ważny i niedoceniany. Jednak na przestrzeni lat nikt nie podjął się zorganizowania całej konferencji – a nie tylko pojedynczego spotkania – związanej z tym zagadnieniem. Dopiero pani Ala Romańczuk, parafianka cerkwi Hagia Sophia na warszawskim Ursynowie, zdobyła się na odwagę realizacji pomysłu, który, jak przyznała na początku, krążył jej po głowie już dłuższy czas. Po uzyskaniu błogosławieństwa od metropolity Warszawy i całej Polski Sawy, udało się jej zebrać grupę prelegentów będących aktywnymi członkami Cerkwi; zarówno tych bardziej, jak i mniej znanych. Wśród nich były same kobiety, z wyjątkiem ks. dra Doroteusza Sawickiego, który oprócz swojego wykładu, pełnił niejako rolę opiekuna duchowego przedsięwzięcia.
Konferencja Kobieta w Cerkwi rozpoczęła się 10 czerwca, w sobotę, o godzinie dziesiątej w warszawskim Centrum Kultury Prawosławnej. Choć słowo podsumowujące było wyznaczone w harmonogramie – który każdy z przybyłych dostał – na godzinę 14:15, to końcowa dyskusja była tak żywa, że przeciągnęła spotkanie o niemalże dwie godziny.
Mimo że był to konferencyjny debiut organizatorki, plan, jak i szczegóły – w postaci sali upiększonej kwiatami czy poczęstunku w ramach przerwy kawowej – były dopracowane. Jest to zasługa przyjaciół i znajomych pani Ali.
Konferencja rozpoczęła się modlitwą, po czym Ala Romańczuk odczytała wybrane cytaty o kobiecie z apostoła Pawła oraz wybitnego teologa – Paula Evdokimova.
Następnie nadszedł czas na pierwszy referat – przygotowały go siostry z monasteru na Świętej Górze Grabarce, na czele z jego przełożoną: igumenią Hermioną. Zatytułowany on został tak, jak sama konferencja. Przytoczono w nim kobiece postacie pojawiające się na kartach Starego i Nowego Testamentu, oraz opisano różne role, jakie współcześnie kobieta odgrywa w Cerkwi. Ten referat stanowił, można by rzec, podbudowę teologiczną całej późniejszej dyskusji.
Kolejną prelegentką była Anna Kasprzak, którą wspierała Barbara Krukowska-Nikitiuk – prawosławne chrześcijanki, które zarazem odnoszą sukcesy w biznesie. Dlatego też temat wystąpienia określono jako Prawosławna kobieta w biznesie. Poruszono w nim kwestie dzielenia czasu pomiędzy pracę, rodzinę i życie duchowe, dylematy moralne w pracy… Tak naprawdę, dotyczy to wielu ludzi, stąd też, po pierwszym panelu, dużą część dyskusji stanowiły pytania i przemyślenia dotyczące właśnie tego tematu.
Trzecia prezentacja, wygłoszona przez Dominikę Kovačević, dotyczyła Prawosławnej kobiety na Bliskim Wschodzie. To wystąpienie z kolei miało na celu przełamanie stereotypów dotyczących mieszkanki tamtego regionu przedstawianej albo jako zastraszona kobieta w hidżabie, lub też jako tancerka w haremie. Bowiem prawosławne kobiety w świecie arabskim pełnią często ważne role społeczne, a zwłaszcza w Cerkwi – nawet te liturgiczne.
Po tych trzech wystąpieniach nastąpiła pora na dyskusję, po której odbył się krótki koncert muzyki ludowej z Podlasia zespołu Dobryna śpiewającego białym głosem, który w tym celu specjalnie przyjechał do stolicy. Po strawie kulturowej wszyscy zebrani posilili się także kanapkami i ciastkami domowej roboty, by następnie wysłuchać trzech wystąpień drugiego panelu.
Jako pierwsza w tej części głos zabrała Anna Czerewacka. Jej prezentacja zatytułowana O sukienkach i nie tylko została oparta na przeprowadzonej wcześniej mini-ankiecie wśród znajomych prawosławnych kobiet, w której zasadniczym pytaniem było: „Co Cię zniechęca do Cerkwi?” Odpowiedzi w dużej mierze się powtarzały lub dotyczyły podobnych kwestii, co daje do myślenia.
Następną występującą była Krystyna Kutova, która odczytała referat o Kobietach w Piśmie Świętym. Spojrzenie na temat nie było typowe, dzięki czemu autorce udało się pokazać, że nawet w Starym Testamencie – a tym bardziej w Nowym – pozycja kobiety i jej rola wcale nie były bez znaczenia.
Ostatnim prelegentem był o. Doroteusz Sawicki, który opowiedział o Sakramencie małżeństwa jako drodze do Zbawienia, stania się na nowo i w pełni człowiekiem. Wystąpienie wzbogacono zdjęciami z ceremonii zawarcia sakramentu małżeństwa – jego poszczególne elementy, tak liturgiczne, jak i ludowe, kapłan wyjaśnił teologicznie, w duchu celu sakramentalnego łączenia się kobiety i mężczyzny. Wyjaśnił też paralelne elementy obecne przy składaniu ślubów mniszych.
Po tej części nastąpiła długa i ożywiona dyskusja, w głównej mierze dotycząca pierwszego i trzeciego referatu drugiego panelu. Dzięki temu, że konferencja zgromadziła ludzi z różnych prawosławnych parafii i środowisk w Warszawie, rozmowa była ożywiona, i dla wielu zapewne odkrywcza. To jednocześnie pokazuje, jak bardzo potrzebna była organizacja takiej konferencji.
aut. zdj. uczestnik
Konferencja Kobieta w Cerkwi rozpoczęła się 10 czerwca, w sobotę, o godzinie dziesiątej w warszawskim Centrum Kultury Prawosławnej. Choć słowo podsumowujące było wyznaczone w harmonogramie – który każdy z przybyłych dostał – na godzinę 14:15, to końcowa dyskusja była tak żywa, że przeciągnęła spotkanie o niemalże dwie godziny.
Mimo że był to konferencyjny debiut organizatorki, plan, jak i szczegóły – w postaci sali upiększonej kwiatami czy poczęstunku w ramach przerwy kawowej – były dopracowane. Jest to zasługa przyjaciół i znajomych pani Ali.
Konferencja rozpoczęła się modlitwą, po czym Ala Romańczuk odczytała wybrane cytaty o kobiecie z apostoła Pawła oraz wybitnego teologa – Paula Evdokimova.
Następnie nadszedł czas na pierwszy referat – przygotowały go siostry z monasteru na Świętej Górze Grabarce, na czele z jego przełożoną: igumenią Hermioną. Zatytułowany on został tak, jak sama konferencja. Przytoczono w nim kobiece postacie pojawiające się na kartach Starego i Nowego Testamentu, oraz opisano różne role, jakie współcześnie kobieta odgrywa w Cerkwi. Ten referat stanowił, można by rzec, podbudowę teologiczną całej późniejszej dyskusji.
Kolejną prelegentką była Anna Kasprzak, którą wspierała Barbara Krukowska-Nikitiuk – prawosławne chrześcijanki, które zarazem odnoszą sukcesy w biznesie. Dlatego też temat wystąpienia określono jako Prawosławna kobieta w biznesie. Poruszono w nim kwestie dzielenia czasu pomiędzy pracę, rodzinę i życie duchowe, dylematy moralne w pracy… Tak naprawdę, dotyczy to wielu ludzi, stąd też, po pierwszym panelu, dużą część dyskusji stanowiły pytania i przemyślenia dotyczące właśnie tego tematu.
Trzecia prezentacja, wygłoszona przez Dominikę Kovačević, dotyczyła Prawosławnej kobiety na Bliskim Wschodzie. To wystąpienie z kolei miało na celu przełamanie stereotypów dotyczących mieszkanki tamtego regionu przedstawianej albo jako zastraszona kobieta w hidżabie, lub też jako tancerka w haremie. Bowiem prawosławne kobiety w świecie arabskim pełnią często ważne role społeczne, a zwłaszcza w Cerkwi – nawet te liturgiczne.
Po tych trzech wystąpieniach nastąpiła pora na dyskusję, po której odbył się krótki koncert muzyki ludowej z Podlasia zespołu Dobryna śpiewającego białym głosem, który w tym celu specjalnie przyjechał do stolicy. Po strawie kulturowej wszyscy zebrani posilili się także kanapkami i ciastkami domowej roboty, by następnie wysłuchać trzech wystąpień drugiego panelu.
Jako pierwsza w tej części głos zabrała Anna Czerewacka. Jej prezentacja zatytułowana O sukienkach i nie tylko została oparta na przeprowadzonej wcześniej mini-ankiecie wśród znajomych prawosławnych kobiet, w której zasadniczym pytaniem było: „Co Cię zniechęca do Cerkwi?” Odpowiedzi w dużej mierze się powtarzały lub dotyczyły podobnych kwestii, co daje do myślenia.
Następną występującą była Krystyna Kutova, która odczytała referat o Kobietach w Piśmie Świętym. Spojrzenie na temat nie było typowe, dzięki czemu autorce udało się pokazać, że nawet w Starym Testamencie – a tym bardziej w Nowym – pozycja kobiety i jej rola wcale nie były bez znaczenia.
Ostatnim prelegentem był o. Doroteusz Sawicki, który opowiedział o Sakramencie małżeństwa jako drodze do Zbawienia, stania się na nowo i w pełni człowiekiem. Wystąpienie wzbogacono zdjęciami z ceremonii zawarcia sakramentu małżeństwa – jego poszczególne elementy, tak liturgiczne, jak i ludowe, kapłan wyjaśnił teologicznie, w duchu celu sakramentalnego łączenia się kobiety i mężczyzny. Wyjaśnił też paralelne elementy obecne przy składaniu ślubów mniszych.
Po tej części nastąpiła długa i ożywiona dyskusja, w głównej mierze dotycząca pierwszego i trzeciego referatu drugiego panelu. Dzięki temu, że konferencja zgromadziła ludzi z różnych prawosławnych parafii i środowisk w Warszawie, rozmowa była ożywiona, i dla wielu zapewne odkrywcza. To jednocześnie pokazuje, jak bardzo potrzebna była organizacja takiej konferencji.
aut. zdj. uczestnik
