Zostań przyjacielem cerkiew.pl
Zmarł metropolita Eliasz (Saliba) – najstarszy prawosławny biskup w Syrii
Dominika Kovačević, 01 kwietnia 2017
W Sobotę Akatystu, pierwszego kwietnia, w wieku 93 lat, zmarł metropolita Hamy Eliasz (Saliba). Był on najstarszym prawosławnym biskupem w Syrii. Pogrzeb odbędzie się jutro w soborze św. Jerzego w Hamie.
Metropolia Hamy to jedna z sześciu prawosławnych metropolii na terenie Syrii, która jest terytorium kanonicznym Patriarchatu Antiocheńskiego. Hama, licząca około 312 tysięcy mieszkańców, to jedno z ważniejszych miast w Syrii, położone na przecięciu różnych szlaków komunikacyjnych. Miasto niejednokrotnie ucierpiało w trakcie różnych wojen i akcji militarnych; jest znanych kilka „masakr Hamy”. W Hamie o prawosławnych mówi się jako o „znaczącej mniejszości”, lecz należy mieć na uwadze, że w kilku okolicznych miasteczkach liczących po blisko 20 tysięcy mieszkańców prawosławni stanowią zdecydowaną większość. Prawosławna metropolia Hamy liczy około 100 tysięcy wiernych.
Metropolita Eliasz Saliba urodził się w Kfar Sarun (północny Liban) w 1924 roku. W wieku dwóch lat stracił ojca, stąd też jego wychowaniem zajął się wuj, pisarz Melhem Ibrahim Al-Asład. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, mając 14 lat, swoją dalszą edukację postanowił kontynuować w seminarium duchownym Balamand przy monasterze Przenajświętszej Bogurodzicy. W 1944 roku dostąpił święceń diakońskich, zaś sześć lat później – kapłańskich. Obydwu chirotonii dokonał ówczesny patriarcha Antiochii, Aleksander (Tahan). W międzyczasie podjął też studia ekonomiczne na wydziale prawa Uniwersytetu Damasceńskiego – w 1945 roku otrzymał tytuł magistra.
W 1952 roku mianowany archimandrytą. W latach 1953-1957 studiował teologię prawosławną w seminarium Halki (Turcja, jurysdykcja Patriarchatu Ekumenicznego). W 1966 roku przyjął święcenia biskupie z rąk patriarchy antiocheńskiego Teodozjusza (Abu Radżili). W latach 1971-1980 był wykładowcą języka arabskiego i historii Antiochii w seminarium św. Włodzimierza w USA. W 1982 mianowany igumenem monasteru św. Jerzego w Humejra w Syrii. Od 1982 roku wykładał prawo kanoniczne na Uniwersytecie Balamand.
Od 1984 roku aż do śmierci kierował metropolią Hamy. Jeszcze dłużej – bo od 1952, aż do 2007 roku, pełnił różne funkcje – w tym przewodniczące – w Sądzie Duchowym Patriarchatu Antiocheńskiego. W swojej działalności biskupiej kładł nacisk na większy udział w życiu Cerkwi świeckich wiernych. Za podstawę tego uważał aktywność parafii i różnych organizacji w ramach nich. Dzięki temu metropolia Hamy, choć doświadczyła wiele zła przez sprawy polityczne i wojenne, jawi się jako żywotna część Patriarchatu Antiocheńskiego.
Krótki film przedstawiający pierwszą arcypasterską wizytę metropolity Hamy Eliasza w prawosławnym miasteczku As-Suqajlabijjah
Allahu jarhamuhu – niech Bóg zmiłuje się nad nim
Na podstawie: antiochianpatriarchate.org oraz ghaith-a.com
Metropolia Hamy to jedna z sześciu prawosławnych metropolii na terenie Syrii, która jest terytorium kanonicznym Patriarchatu Antiocheńskiego. Hama, licząca około 312 tysięcy mieszkańców, to jedno z ważniejszych miast w Syrii, położone na przecięciu różnych szlaków komunikacyjnych. Miasto niejednokrotnie ucierpiało w trakcie różnych wojen i akcji militarnych; jest znanych kilka „masakr Hamy”. W Hamie o prawosławnych mówi się jako o „znaczącej mniejszości”, lecz należy mieć na uwadze, że w kilku okolicznych miasteczkach liczących po blisko 20 tysięcy mieszkańców prawosławni stanowią zdecydowaną większość. Prawosławna metropolia Hamy liczy około 100 tysięcy wiernych.
Metropolita Eliasz Saliba urodził się w Kfar Sarun (północny Liban) w 1924 roku. W wieku dwóch lat stracił ojca, stąd też jego wychowaniem zajął się wuj, pisarz Melhem Ibrahim Al-Asład. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, mając 14 lat, swoją dalszą edukację postanowił kontynuować w seminarium duchownym Balamand przy monasterze Przenajświętszej Bogurodzicy. W 1944 roku dostąpił święceń diakońskich, zaś sześć lat później – kapłańskich. Obydwu chirotonii dokonał ówczesny patriarcha Antiochii, Aleksander (Tahan). W międzyczasie podjął też studia ekonomiczne na wydziale prawa Uniwersytetu Damasceńskiego – w 1945 roku otrzymał tytuł magistra.
W 1952 roku mianowany archimandrytą. W latach 1953-1957 studiował teologię prawosławną w seminarium Halki (Turcja, jurysdykcja Patriarchatu Ekumenicznego). W 1966 roku przyjął święcenia biskupie z rąk patriarchy antiocheńskiego Teodozjusza (Abu Radżili). W latach 1971-1980 był wykładowcą języka arabskiego i historii Antiochii w seminarium św. Włodzimierza w USA. W 1982 mianowany igumenem monasteru św. Jerzego w Humejra w Syrii. Od 1982 roku wykładał prawo kanoniczne na Uniwersytecie Balamand.
Od 1984 roku aż do śmierci kierował metropolią Hamy. Jeszcze dłużej – bo od 1952, aż do 2007 roku, pełnił różne funkcje – w tym przewodniczące – w Sądzie Duchowym Patriarchatu Antiocheńskiego. W swojej działalności biskupiej kładł nacisk na większy udział w życiu Cerkwi świeckich wiernych. Za podstawę tego uważał aktywność parafii i różnych organizacji w ramach nich. Dzięki temu metropolia Hamy, choć doświadczyła wiele zła przez sprawy polityczne i wojenne, jawi się jako żywotna część Patriarchatu Antiocheńskiego.
Krótki film przedstawiający pierwszą arcypasterską wizytę metropolity Hamy Eliasza w prawosławnym miasteczku As-Suqajlabijjah
Allahu jarhamuhu – niech Bóg zmiłuje się nad nim
Na podstawie: antiochianpatriarchate.org oraz ghaith-a.com
