Tylko ta praca, którą wykonaliśmy w naszym sercu, będzie nam towarzyszyć w wieczności. Jeśli oczyścimy nasze serce w tym życiu, to zgodnie z obietnicą Bożą ujrzymy Jego Oblicze: „Błogosławieni czyści sercem, albowiem oni Boga widzieć będą” (Mt 5, 8).

Serce każdego człowieka jest ukształtowane przez Boga w sposób szczególny i unikalny. Jest niepowtarzalne i stanowi rdzeń ludzkiej hipostazy. Człowiek staje się naprawdę wielkim, gdy zbliża się do Boga „głębokim sercem” (Ps 63, 7), ponieważ w nim jest „miejsce modlitwy duchowej” i „pole bitwy duchowej walki”.

Synaksarion. Żywoty świętych Cerkwi Prawosławnej spisane na Świętej Górze Atos przez Hieromnicha Makarego z monasteru Simonopetra.

... byleby nie było krwi. Nie za taką cenę - nie!

Czterdziestodniowy post jest uważany w Cerkwi za szczególny i najbardziej błogosławiony okres walki duchowej. Oczywiście nie oznacza to, że chrześcijanin musi czekać na Wielki Post, aby rozpocząć duchowe zmagania. Dla nas każdy dzień powinien być zarówno Wielkim Postem, jak i Zmartwychwstaniem, każdy dzień powinien być zarówno Wielkim Piątkiem, jak i Wielką Sobotą, i Paschą.

Fragment opowiadań dla Lausosa Palladiusza.

Zrozumienie tego tekstu jest kluczowe dla zrozumienia późniejszych narracji w Torze, całej księgi Jozuego, a nawet wczesnej historii monarchicznego Izraela w księgach Samuela.

"Jeśli od zejścia Chrystusa do czasów patriarchy Germana lud ginął, kłaniając się idolom, to po co schodził do nas Chrystus? Ale, o Boże, niemożliwe żeby adoracja ikon była idolatrią. Gdyby była bałwochwalstwem, to niewątpliwie choć jeden sobór [powszechny] odrzuciłby to".

"Czczę, kłaniam się i całuję też czcigodne i święte ikony ich, nie jak bogów, ale jak skrócony opis, wyjaśnienie i przypomnienie ich cierpień. Ponieważ ikony nie są tylko zarysowaniem ciała i wskazaniem na nie, ale pokazują i cierpienia ciała. A gdyby tego nie przecierpieli za Chrystusa, to nie mielibyśmy potrzeby wyobrażać ich w księgach i cerkwiach."

Nie powinniśmy rozpaczać, kiedy nie jesteśmy tacy, jacy powinniśmy być. Oczywiście źle jest grzeszyć. Ale dlaczego nie szanujesz Boga i w swojej ignorancji myślisz, że jest słaby?
Czy Ten, który stworzył dla ciebie wielki świat, nie jest w stanie zbawić twojej duszy?