Jeśli nie zauważamy postępu w naszym życiu, oznacza to, że ponosimy duchowe straty - abba Teodor.

Wezwanie do Boga, aby powstał (anasta) i wydał wyrok na jego duchowych wrogów, duchowych wrogów człowieka, jest powtarzane w całym Piśmie Hebrajskim.

Znaczenie zmartwychwstania polega nie tylko na jego bezprecedensowym i zdumiewającym charakterze, ale także i przede wszystkim na tym, że jego treścią i celem jest zmartwychwstały Chrystus w Swej łaskawej i chwalebnej osobistej obecności. Ten, który cierpiał i był martwy, teraz zmartwychwstał i żyje!

Dziś wieczne Słońce zeszło do grobu, aby zabłysnąć swoim światłem. Tak jak podczas zaćmienia dysk księżyca nie unicestwia słońca, tak śmierć nie zniszczyła Życia - Chrystusa. On pozostaje Wszechmocny i króluje z Ojcem, Jego ziemska, płacząca Matka rozmawia z Nim potajemnie, a On objawia Jej tajemnicę Odkupienia, On zstępuje do piekła i niszczy jego potęgę. Jego ciało spoczywa w grobie.

Gdybym to ja wypowiedział te słowa, zostałbym potępiony przez cały świat. Niemoc z ust słabego człowieka jest potępiana przez innych słabych ludzi. Ale te słowa wypowiedziałeś Ty, Panie. W nich tkwi tajemnica i mądrość świętych.

Cerkiew rozważa właśnie Wielki Tydzień Męki Pańskiej – Wielki Czwartek z mistyczną Wieczerzą Ciała i Krwi, Wielki Piątek z Golgotą Zbawiciela i Grób Wielkiej Soboty. W życiu chrześcijan jest to niepowtarzalny, arcyważny czas – próbujemy zrozumieć miłość Boga i wielkość Ofiary Krzyża.

Bracia! Dzisiejszy dzień jest dniem wydania na męki i śmierć Pana i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.

Jaką miarą mierzy się wielkość tego tygodnia?

Dzisiaj, umiłowani bracia, na porannym nabożeństwie czytane były trzy przypowieści: pierwsza – o nieurodzajnym figowcu, druga – o ojcu, który miał dwóch synów i na koniec trzecia przypowieść – o gospodarzu, który miał winnicę. Porozmawiajmy tym razem o pierwszej przypowieści.

Dzisiaj Jezus wkracza do Jerozolimy, a wiwatujące tłumy witają Go jak króla wkraczającego do miasta po zwycięstwie militarnym. Ludzie słyszeli o Jezusie, o Jego potężnej nauce i cudach, zwłaszcza o wskrzeszeniu Łazarza z martwych. Wołają „Hosanna na wysokościach”, to okrzyk uwielbienia i błagania o zbawienie.